گون آبادیه

(یا: جُنابذیه، یا: گنابادیه)

از صوفیه شیعه ایران.

محمد کریم خراسانی در التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة از این گروه نام می برد ولی آنان را به گنابادیه و یا اسامی دیگر موسوم نمی کند. وی می نویسد: «سلاسل منشعب از سلسله معروف کرخی بعضی گفته اند چهارده سلسله است و بعضی گفته اند شانزده سلسله است. » وی سپس به اسامی این فرقه ها اشاره کرده و آن ها را چنین برمی شمارد: نوربخشیه، صفویه، ذهبیه کبری، ذهبیه اغتشاشیه، بکتاشیه ، رفاعیه، نقشبندیه، پیر جمالیه، قونویه، سلسله پیرحاجات خواجه عبدالله، شاذلیه، خلوتیان، سیاریه، سهروردیه و شاه نعمت اللهیه. وی فرقه سهروردیه را به چهار فرقه عماریه، قطبیه، قاهریه و عبداللهیه و فرقه شاه نعمت اللهیه را به هاشم شاهی، شاه نوراللهی، شاه نعیم الدینی و شاه نورالدینی و حاجی ملّاسلطانی تقسیم می کند.

ایشان پیروان حاج ملا سلطان علی گون آبادی می باشند. گون آباد در خراسان بوده، از توابع قائن یا بیرجند است.

آیت الله سید مهدی روحانی نام وی را حاج ملا سلطان علی گون آبادی ضبط کرده درحالی که نام وی حاج ملا سلطان محمد ملقب به سلطان علی شاه است.

همچنین آیت الله سید مهدی روحانی این فرقه را به این صورت ضبط کرده و تأکید بسیاری بر این ضبط دارد لکن از آنجا که نام این فرقه منسوب به شهر گناباد است و نام این شهر نیز در سال های اخیر به صورت گناباد رایج است، شاید نام گذاری ایشان به گنابادیه بهتر باشد.

رک: طاووسیه (از صوفیه ایران) .