ضراریه: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «ایشان منسوب به ضرار بن عمرو می باشند. این فرقه از جمله فرق متفردی است که نم...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۷:۲۶
ایشان منسوب به ضرار بن عمرو می باشند.
این فرقه از جمله فرق متفردی است که نمی توان آن را جزء معتزله و یا از اهل سنت به شمار آورد.
ضراریه در مسائلی که مورد اختلاف جامعه اسلامی بوده، آراء مستقل و مخصوص به خود دارند. [۱]
ضرار بن عمرو افعال عباد را مخلوق خدا می دانسته و همچنین قائل بوده که خدا در قیامت به وسیله حسّ ششمی دیده می شود و مؤمنین می توانند به وسیله این حس خدا را در قیامت ببینند (حفص الفرد در این عقیده از وی متابعت کرده است) و به همین سبب او را از مجبّره و موافق با اهل سنت دانسته اند. وی در مورد صفات خدا عقیده معتزله را قائل شده و می گوید این که می گویند خدا عالم است یعنی جاهل نیست این که گفته می شود خدا حی است به این معنا است که خدا میت نیست و.... وی همچنین در این عقیده که هر جسم عبارت است از یک تعداد از اعراض که مجتمع شده اند، با حسین نجار موافق بوده است.
ضرار بن عمرو منکر قرائت ابن مسعود و ابی بن کعب بوده و نزول قرآن بر این دو قرائت را انکار می کرده است.
او همچنین در ایمان عموم مسلمانان شک داشته و می گفته است که ما نمی دانیم شاید در باطن آنان، شرک و کفر باشد. [۲]
ابن تیمیه ضراریه را از جَهمیه به حساب آورده است. [۳] احمد بن یحیی بن مرتضی و ابوالقاسم بلخی نیز ایشان را از زمره مجبّره محسوب کرده اند. [۴]
مطهر مقدسی در البدء و التاریخ ایشان را مجبّره به حساب آورده است. [۵]
پانویس
- ↑ اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، فخر رازی، ص91 / بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص85 / تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص57 / مفاتیح العلوم، محمد بن احمد خوارزمی، ص47 / المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، احمد بن یحیی بن مرتضی، ص107 / نفائس الفنون فی عرایس العیون، شمس الدین محمد آملی، ج2، ص272
- ↑ البدء و التاریخ، مطهر مقدسی، ج5، ص146 / التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص105 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص223 / مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص339 / الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص82 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349
- ↑ الرسالة البعلبکیة، ابن تیمیه، ص391
- ↑ بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص85 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349 / المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، احمد بن یحیی بن مرتضی، ص34
- ↑ البدء و التاریخ، مطهر مقدسی، ج5، ص146
