ضرار بن عمرو

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ضرار بن عمرو غطفانی معتزلی، قاضی و فقیه قرن دوم هجری قمری است. به وی کتاب­های متعددی ـ حدود سی کتاب نسبت داده شده که از جمله آن­ها ردیه­ ای بر معتزله می­ باشد ولی با وجود این، وی را از کبار معتزله دانسته اند. عقیده مشهور وی که در اکثر کتب تراجم مورد اشاره قرار گرفته آن است که «ممکن است تمام کسانی که اسلام خویش را اظهار کرده اند کافر باشند»، برخی نیز وی را منکر عذاب قبر دانسته اند. احمد بن حنبل وی را تکفیر کرده و گویا وی با حمایت یحیی بن خالد برمکی از مرگ نجات یافته و مخفی می گردد. مرگ وی را در دوره هارون الرشید (م: 193 هـ. ق) دانسته اند. برخی نیز در این­ باره به 190 هجری قمری تصریح کردند. به نظر می­ رسد آنچه صلاح الدین صفدی در الوافی بالوفیات به عنوان تاریخ مرگ وی، 230 هجری قمری ذکر کرده است اشتباه فاحشی است. [۱]


پايان

  1. الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج3، ص215 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج9، ص215 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج3، ص607 / الوافی بالوفیات، صلاح الدین صفدی، ج16، ص210