صفریه: تفاوت بین نسخه‌ها
| (۶ نسخه‌های متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
از [[خوارج]]. <ref> [[البدء و التاریخ]]، [[مطهر مقدسی]]، ج5، ص134 / [[بیان الادیان]]، [[ابوالقاسم بلخی]]، ص56 / [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص40 / [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص177 / [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص125 / [[الفرق الاسلامیة]]، [[محمود بشبیشی]]، ص47 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص154 / [[المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل]]، [[احمد بن یحیی بن مرتضی]]، ص104</ref> | از [[خوارج]]. <ref> [[البدء و التاریخ]]، [[مطهر مقدسی]]، ج5، ص134 / [[بیان الادیان]]، [[ابوالقاسم بلخی]]، ص56 / [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص40 / [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص177 / [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص125 / [[الفرق الاسلامیة]]، [[محمود بشبیشی]]، ص47 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص154 / [[المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل]]، [[احمد بن یحیی بن مرتضی]]، ص104</ref> | ||
| − | + | [[ابن اثیر]] نام این فرقه را به ضم صاد و سکون فاء ضبط کرده است. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج2، ص244</ref> | |
| − | [[صفریه]] | + | [[محمد ملطی شافعی]] صفریه را یک بار اصحاب [[مهلّب بن ابی صفره]] و بار دیگر اصحاب [[عبید بن اصفر]] معرفی می کند و آن ها را از [[حروریه]] به شمار آورده است. <ref> [[التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع]]، [[محمد ملطی شافعی]]، صفحات 52 و 178</ref> |
| − | + | ایشان [[زیادیه (صفریه از خوارج)|زیادیه]] نیز نامیده شده و منسوب به [[زیاد بن اصفر]] می باشند. برخی مؤسس این فرقه را عبیده دانسته اند. صفریه مخالفین خود را مشرک دانسته و معتقدند باید درباره آن ها سیره [[رسول الله صلی الله علیه و آله]] درباره مشرکین، اجرا شود. صفریه در مقابل [[ازارقه]] که قتل اطفال را جایز دانسته و آن ها را کافر و در عذاب دوزخ مخلد می دانند، کفر و خلود اطفال را در جهنم قبول ندارند. باید توجه داشت که غیر از ازارقه، [[اِباضیه]] و [[نجدیه (از خوارج)|نجدیه]]، تمامی فرق خوارج از فرقه صفریه منشعب شده اند. <ref> [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص182</ref> | |
| − | [[ | + | صفریه به موالات [[عبدالله بن وهب راسبی]] و [[حرقوص بن زهیر]] و پیروان دیگر این دو که همگی از [[محکّمه]] (خوارج) بوده اند قائل اند و پس از آنان به امامت [[ابوبلال مرداس]] و پس از او به امامت [[عمران بن حطان]] معتقد می باشند. <ref> [[التبصیر فی الدین]]، [[شهفور اسفراینی]]، ص53 / [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، ص108</ref> |
| − | [[محمد | + | شایان ذکر است که [[محمد شهرستانی]] می نویسد: «صفریه با ازارقه، نجدیه، و اِباضیه در بعضی از امور اختلاف دارند از جمله این که [[قَعَده]] را تکفیر نکرده و رجم را اسقاط نمی کنند، ایشان تقیه را در قول جایز دانسته و در عمل جایز نمی دانند». <ref> [[الملل و النحل]]، [[محمد شهرستانی]]، ج1، ص123</ref> درحالی که ابن اثیر خلاف این مطلب را ذکر کرده و می نویسد: «قول صفریه در تکفیر قعده و در اسقاط رجم همانند عقیده ازارقه می باشد و اختلاف آن ها تنها در معذّب بودن اطفال مشرکین در جهنم است، که ازارقه آن را ثابت و صفریه رد می کنند». <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج2، ص244</ref> |
| − | محی الدین عبدالحمید مصحح کتاب [[الفرق بین الفرق]] این فرقه را به ضم صاد و سکون فاء ضبط کرده است و آن را برگرفته از «صُفری» و به معنای «زرد» دانسته است. و در وجه تسمیه آنان دو احتمال را ذکر کرده: یکی آن که به واسطه زردی رخسار آنان که در اثر عبادت حاصل شده بوده به آنان | + | [[محی الدین عبدالحمید]] مصحح کتاب [[الفرق بین الفرق]] این فرقه را به ضم صاد و سکون فاء ضبط کرده است و آن را برگرفته از «صُفری» و به معنای «زرد» دانسته است. و در وجه تسمیه آنان دو احتمال را ذکر کرده: یکی آن که به واسطه زردی رخسار آنان که در اثر عبادت حاصل شده بوده به آنان صفریه گفته اند و دیگر آن که این نام منسوب به لفظِ جمعِ اصفر (پدر زیاد بن اصفر) باشد. <ref> [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، حاشیه1، ص108</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۲۷
ابن اثیر نام این فرقه را به ضم صاد و سکون فاء ضبط کرده است. [۲]
محمد ملطی شافعی صفریه را یک بار اصحاب مهلّب بن ابی صفره و بار دیگر اصحاب عبید بن اصفر معرفی می کند و آن ها را از حروریه به شمار آورده است. [۳]
ایشان زیادیه نیز نامیده شده و منسوب به زیاد بن اصفر می باشند. برخی مؤسس این فرقه را عبیده دانسته اند. صفریه مخالفین خود را مشرک دانسته و معتقدند باید درباره آن ها سیره رسول الله صلی الله علیه و آله درباره مشرکین، اجرا شود. صفریه در مقابل ازارقه که قتل اطفال را جایز دانسته و آن ها را کافر و در عذاب دوزخ مخلد می دانند، کفر و خلود اطفال را در جهنم قبول ندارند. باید توجه داشت که غیر از ازارقه، اِباضیه و نجدیه، تمامی فرق خوارج از فرقه صفریه منشعب شده اند. [۴]
صفریه به موالات عبدالله بن وهب راسبی و حرقوص بن زهیر و پیروان دیگر این دو که همگی از محکّمه (خوارج) بوده اند قائل اند و پس از آنان به امامت ابوبلال مرداس و پس از او به امامت عمران بن حطان معتقد می باشند. [۵]
شایان ذکر است که محمد شهرستانی می نویسد: «صفریه با ازارقه، نجدیه، و اِباضیه در بعضی از امور اختلاف دارند از جمله این که قَعَده را تکفیر نکرده و رجم را اسقاط نمی کنند، ایشان تقیه را در قول جایز دانسته و در عمل جایز نمی دانند». [۶] درحالی که ابن اثیر خلاف این مطلب را ذکر کرده و می نویسد: «قول صفریه در تکفیر قعده و در اسقاط رجم همانند عقیده ازارقه می باشد و اختلاف آن ها تنها در معذّب بودن اطفال مشرکین در جهنم است، که ازارقه آن را ثابت و صفریه رد می کنند». [۷]
محی الدین عبدالحمید مصحح کتاب الفرق بین الفرق این فرقه را به ضم صاد و سکون فاء ضبط کرده است و آن را برگرفته از «صُفری» و به معنای «زرد» دانسته است. و در وجه تسمیه آنان دو احتمال را ذکر کرده: یکی آن که به واسطه زردی رخسار آنان که در اثر عبادت حاصل شده بوده به آنان صفریه گفته اند و دیگر آن که این نام منسوب به لفظِ جمعِ اصفر (پدر زیاد بن اصفر) باشد. [۸]
پانویس
- ↑ البدء و التاریخ، مطهر مقدسی، ج5، ص134 / بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص56 / تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص40 / الحور العین، نشوان حمیری، ص177 / الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج3، ص125 / الفرق الاسلامیة، محمود بشبیشی، ص47 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص154 / المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، احمد بن یحیی بن مرتضی، ص104
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج2، ص244
- ↑ التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع، محمد ملطی شافعی، صفحات 52 و 178
- ↑ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص182
- ↑ التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص53 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص108
- ↑ الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص123
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج2، ص244
- ↑ الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، حاشیه1، ص108
