رُشَیدیه: تفاوت بین نسخهها
(۴ نسخههای متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
از [[خوارج]]. <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص56 / [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص43 / [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص172 / [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، ص119 / [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص426 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص355 / [[نفائس الفنون فی عرایس العیون]]، [[شمس الدین محمد آملی]]، ج2، ص274</ref> | از [[خوارج]]. <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص56 / [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص43 / [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص172 / [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، ص119 / [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص426 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص355 / [[نفائس الفنون فی عرایس العیون]]، [[شمس الدین محمد آملی]]، ج2، ص274</ref> | ||
− | [[ابوالحسن اشعری]] در توضیح پیدایش این فرقه می نویسد: «گروهی از | + | [[ابوالحسن اشعری]] در توضیح پیدایش این فرقه می نویسد: «گروهی از خوارج درباره میزان زکات در زراعتی که با آب نهر و یا آب چشمه آبیاری شود، قائل به مقدار نیم عشر بودند، در این باره از [[زیاد بن عبدالرحمن]] استفتاء نموده اند و او در جواب گفت زکات این زراعت نیز یک عشر است، اما نباید از کسانیکه به غلط به نیم عشر قائل شده اند تبری جست. پس از این فتوی مردی از میان خوارج به نام رُشید گفت اگر تبری جایز نباشد پس ما هم به همان قول نیم عشر که اول می گفتیم عمل می کنیم و عده ای از او پیروی کردند. [[ثعالبه]] از آن ها تبری جسته و آنان را [[عُشریه]] نامیدند و این ها فرقه چهارم از ثعالبه و چهاردهم از [[عجارده]] می باشند».<ref> [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص180</ref> |
− | با این وجه تسمیه، مناسب بود که آن ها را نصف | + | با این وجه تسمیه، مناسب بود که آن ها را نصف عشریه بنامند. |
− | شایان توجه است که [[ابن اثیر]] در [[اللباب فی تهذیب الانساب]] چنین اختلافی را در | + | شایان توجه است که [[ابن اثیر]] در [[اللباب فی تهذیب الانساب]] چنین اختلافی را در رُشَیدیه نقل می نماید اما قول نیم عشر را به ثعالبه نسبت می دهد. <ref> [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج2، ص28</ref> |
− | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۴
ابوالحسن اشعری در توضیح پیدایش این فرقه می نویسد: «گروهی از خوارج درباره میزان زکات در زراعتی که با آب نهر و یا آب چشمه آبیاری شود، قائل به مقدار نیم عشر بودند، در این باره از زیاد بن عبدالرحمن استفتاء نموده اند و او در جواب گفت زکات این زراعت نیز یک عشر است، اما نباید از کسانیکه به غلط به نیم عشر قائل شده اند تبری جست. پس از این فتوی مردی از میان خوارج به نام رُشید گفت اگر تبری جایز نباشد پس ما هم به همان قول نیم عشر که اول می گفتیم عمل می کنیم و عده ای از او پیروی کردند. ثعالبه از آن ها تبری جسته و آنان را عُشریه نامیدند و این ها فرقه چهارم از ثعالبه و چهاردهم از عجارده می باشند».[۲]
با این وجه تسمیه، مناسب بود که آن ها را نصف عشریه بنامند.
شایان توجه است که ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب چنین اختلافی را در رُشَیدیه نقل می نماید اما قول نیم عشر را به ثعالبه نسبت می دهد. [۳]
پانویس
- ↑ اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، فخر رازی، ص56 / تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص43 / الحور العین، نشوان حمیری، ص172 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص119 / الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج3، ص426 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص355 / نفائس الفنون فی عرایس العیون، شمس الدین محمد آملی، ج2، ص274
- ↑ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص180
- ↑ اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج2، ص28