حمزیه (از خوارج): تفاوت بین نسخه‌ها

ایشان پیروان حمزة بن ادرک یا: آذرک) بوده اند.  

این فرقه از زمره فرق [[عجارده]] محسوب شده است. <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص53 / تاریخ سیستان، به تصحیح ملک الشعرا، ص156 / [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص40 / [[التبصیر فی الدین]]، [[شهفور اسفراینی]]، ص56 / [[التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع]]، [[محمد ملطی شافعی]]، ص53 / [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص171 / [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، ص115 / [[اللباب فی تهذیب الانساب]]، [[ابن اثیر]]، ج1، ص389 / [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص177 / [[الملل و النحل]]، [[محمد شهرستانی]]، ج1، ص116 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص354</ref>

تاریخ سیستان نام وی را حمزه بن عبدالله معرفی کرده و قیام او را در سال 181هجری قمری ضبط کرده است. این کتاب می نویسد: حمزه بن عبدالله از نسل زوطهماسب بود و مردی بزرگ بود و شجاع. . . به حج رفت و بازگشت، گروهی از یاران قَطَری بن فجاوه با او [شدند و گروهی] جمع شده. . . پنج هزار، چون حمزه بیامد، همگان او را بیعت کردند. <ref>تاریخ سیستان، ص156</ref>