عَمّاریه (فطحیه)

همان فطحیه.

ایـن نـام از روزگاران پیـدایش فطحیه بـر آنـان اطـلاق شـده است، چنـانکه تنقیح المقال فی علم الرجال روایتی را مـورد اشـاره قـرار داده که در آن یـونس بن عبدالـرحمن از هشام بن حکم سؤالاتی را می پرسد و هشام در پاسخ می گوید: «مهدی عباسی بر اهل اهواء (یعنی: مذاهب) سخت گرفت، ابن المفضل برای آن ها کتابی تصنیف کرده بود که اصناف فرقه ها را در آن ذکر کرده بود» پس یونس می گوید: «و در دو جا شنیدم که این کتاب خوانده می شد، [و من شاهد خوانده شدن این کتاب بودم] وی در کتابش گفته بود: فرقه ای از آن ها را زراریه و فرقه ای از آن ها را عمّاریه (اصحاب عمّار ساباطی) و فرقه ای از آن ها را یعفوریه می نامند. و از جمله ایشان فرقه ای است که اصحاب سلیمان اقطع اند و فرقه ای است که به آن ها جوالیقیه گفته می شود». یونس می گوید: «خواننده کتاب، آن روز هشام بن حکم و اصحابش را ذکر نکرد».

دائرة المعارف تشیع به نقل از تحفة اثنی عشریة می نویسد: «عماریه مرگ امام صادق علیه السلام را باور کردند و به امامت فرزند دیگر او، محمد ایمان پیدا کردند که اینان سر منشأ پیدایش مذهب اسماعیلیه هستند».