شاکیه (از مشبّهه): تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
از [[مشبّهه]]. <ref> [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص258 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349</ref> | از [[مشبّهه]]. <ref> [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص258 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349</ref> | ||
| − | [[احمد بن علی مقریزی]] در بیان فرق [[مشبّهه]] به هفت فرقه اصلی به نام های [[هشامیه (از مشبّهه)|هشامیه]]، [[جولقیه (از مشبّهه)|جولقیه]]، [[بیانیه (از غلاة شیعه)|بیانیه]]، [[مغیریه (از غلاة شیعه)|مغیریه]]، [[منهالیه]]، [[زراریه]] و [[یونسیه (از امامیه)|یونسیه]] اشاره می کند و همه آن ها را از جمله [[روافض]] برمی شمارد و سپس از فرقه های [[سابیه (از مشبّهه)|سابیه]]، شاکیه، [[عملیه (از مشبّهه)|عملیه]]، [[مستثنیه]]، [[بدعیه (از مشبّهه)|بدعیه]]، [[عشریه (از مشبّهه)|عشریه]]، [[اَثَریه (از غلاة مشبهه)|اثریه]] و [[کرّامیه (از فرق مشبّهه و مرجئه اهل سنت)|کرامیه]] نام می برد و بدون این که شرحی در بیان اقوال و مؤسسین این فرقه ها ارائه دهد، آن ها را نیز از جمله مشبّهه به حساب می آورد. <ref> [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349</ref> [[دائرة المعارف تشیع]] ایشان را از | + | [[احمد بن علی مقریزی]] در بیان فرق [[مشبّهه]] به هفت فرقه اصلی به نام های [[هشامیه (از مشبّهه)|هشامیه]]، [[جولقیه (از مشبّهه)|جولقیه]]، [[بیانیه (از غلاة شیعه)|بیانیه]]، [[مغیریه (از غلاة شیعه)|مغیریه]]، [[منهالیه]]، [[زراریه]] و [[یونسیه (از امامیه)|یونسیه]] اشاره می کند و همه آن ها را از جمله [[روافض]] برمی شمارد و سپس از فرقه های [[سابیه (از مشبّهه)|سابیه]]، شاکیه، [[عملیه (از مشبّهه)|عملیه]]، [[مستثنیه]]، [[بدعیه (از مشبّهه)|بدعیه]]، [[عشریه (از مشبّهه)|عشریه]]، [[اَثَریه (از غلاة مشبهه)|اثریه]] و [[کرّامیه (از فرق مشبّهه و مرجئه اهل سنت)|کرامیه]] نام می برد و بدون این که شرحی در بیان اقوال و مؤسسین این فرقه ها ارائه دهد، آن ها را نیز از جمله مشبّهه به حساب می آورد. <ref> [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349</ref> [[دائرة المعارف تشیع]] ایشان را از مشبّهه شیعه دانسته و می نویسد: «ایشان فاعل طاعات را مطیع نخوانند و فاعل معاصی را عاصی ننامند زیرا احتمال دارد که فاعل معاصی بر توبه درگذرد». <ref> [[دائرة المعارف تشیع]]، ج12، ص280</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۴۲
احمد بن علی مقریزی در بیان فرق مشبّهه به هفت فرقه اصلی به نام های هشامیه، جولقیه، بیانیه، مغیریه، منهالیه، زراریه و یونسیه اشاره می کند و همه آن ها را از جمله روافض برمی شمارد و سپس از فرقه های سابیه، شاکیه، عملیه، مستثنیه، بدعیه، عشریه، اثریه و کرامیه نام می برد و بدون این که شرحی در بیان اقوال و مؤسسین این فرقه ها ارائه دهد، آن ها را نیز از جمله مشبّهه به حساب می آورد. [۲] دائرة المعارف تشیع ایشان را از مشبّهه شیعه دانسته و می نویسد: «ایشان فاعل طاعات را مطیع نخوانند و فاعل معاصی را عاصی ننامند زیرا احتمال دارد که فاعل معاصی بر توبه درگذرد». [۳]
پانویس
- ↑ خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص258 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349
- ↑ المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349
- ↑ دائرة المعارف تشیع، ج12، ص280
