واقفه (از خوارج اِباضیه): تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
(صفحهای تازه حاوی «از خوارج اِباضیه. <ref> جامع الفرق و المذاهب الاسلامیة، امیر مهنا و علی...» ایجاد کرد) |
|||
(۷ نسخههای متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
از [[خوارج اِباضیه]]. <ref> [[جامع الفرق و المذاهب الاسلامیة]]، [[امیر مهنا]] و [[علی خریس]]، ص223 / [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص190 / [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص688</ref> | از [[خوارج اِباضیه]]. <ref> [[جامع الفرق و المذاهب الاسلامیة]]، [[امیر مهنا]] و [[علی خریس]]، ص223 / [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص190 / [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص688</ref> | ||
− | [[شهفور اسفراینی]] می نویسد: « | + | [[شهفور اسفراینی]] می نویسد: « خوارج اِباضیه در این که آیا می توان به مخالفین، کنیز فروخت اختلاف کردند. [[ابراهیمیه (اِباضیه خوارج)|ابراهیمیه]] (پیروان کسی که به نام ابراهیم)، به این امر فتوی دادند و فردی به نام میمون از این فتوی تبرّی جست. ابراهیمیه به آیه «احل الله البیع» تمسک می جستند. در این میان گروهی توقف کردند». <ref> [[التبصیر فی الدین]]، [[شهفور اسفراینی]]، ص59 / [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، ص124</ref> |
− | [[نشوان حمیری]] در [[الحور العین]] ایشان را از [[خوارج]] دانسته و به اباضی بودن ایشان اشاره ای ندارد. ضمن این که [[محمد جواد مشکور]]، | + | شهفور اسفراینی در بیان این فرقه از لفظ واقفه استفاده نکرده است، لکن با توجه به این که [[نشوان حمیری]] در [[الحور العین]] چنین نام گذاری را مرتکب شده، نوشته شهفور اسفراینی نیز برای تشریح مطلب، مورد اشاره قرار گرفت. |
+ | |||
+ | نشوان حمیری در الحور العین ایشان را از [[خوارج]] دانسته و به اباضی بودن ایشان اشاره ای ندارد. ضمن این که [[محمد جواد مشکور]]، الحور العین را از زمره منابع «واقفه » ذکر کرده که اشتباه است. <ref> [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص175 / [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص455</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۲۴
از خوارج اِباضیه. [۱]
شهفور اسفراینی می نویسد: « خوارج اِباضیه در این که آیا می توان به مخالفین، کنیز فروخت اختلاف کردند. ابراهیمیه (پیروان کسی که به نام ابراهیم)، به این امر فتوی دادند و فردی به نام میمون از این فتوی تبرّی جست. ابراهیمیه به آیه «احل الله البیع» تمسک می جستند. در این میان گروهی توقف کردند». [۲]
شهفور اسفراینی در بیان این فرقه از لفظ واقفه استفاده نکرده است، لکن با توجه به این که نشوان حمیری در الحور العین چنین نام گذاری را مرتکب شده، نوشته شهفور اسفراینی نیز برای تشریح مطلب، مورد اشاره قرار گرفت.
نشوان حمیری در الحور العین ایشان را از خوارج دانسته و به اباضی بودن ایشان اشاره ای ندارد. ضمن این که محمد جواد مشکور، الحور العین را از زمره منابع «واقفه » ذکر کرده که اشتباه است. [۳]
پانویس
- ↑ جامع الفرق و المذاهب الاسلامیة، امیر مهنا و علی خریس، ص223 / مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص190 / موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، عبدالمنعم حفنی، ص688
- ↑ التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص59 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص124
- ↑ الحور العین، نشوان حمیری، ص175 / فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص455