کَربیه: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « از کیسانیه. ایشان پیروان ابن کرب بوده و معتقد بودند که محمد بن حنیفه، مهد...» ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
ایشان پیروان ابن کرب بوده و معتقد بودند که محمد بن حنیفه، مهدی است و نمرده و نمی میرد و ممکن نیست که بمیرد، لکن غایب شده و محل او نیز معلوم نیست. روزی مالک زمین خواهد شد و پس از غیبت او دیگر امامی وجود ندارد. <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص78 / [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص261 / [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، ص60 / [[المقالات و الفرق]]، [[سعد اشعری]]، ص27 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص352</ref> | ایشان پیروان ابن کرب بوده و معتقد بودند که محمد بن حنیفه، مهدی است و نمرده و نمی میرد و ممکن نیست که بمیرد، لکن غایب شده و محل او نیز معلوم نیست. روزی مالک زمین خواهد شد و پس از غیبت او دیگر امامی وجود ندارد. <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص78 / [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص261 / [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، ص60 / [[المقالات و الفرق]]، [[سعد اشعری]]، ص27 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص352</ref> | ||
| − | ظاهراً ابو کرب ازدی است که روایتی از نافع مولی عبدالله بن عمر نقل کرده است. با توجه به مرگ نافع | + | ظاهراً ابو کرب ازدی است که روایتی از نافع مولی عبدالله بن عمر نقل کرده است. با توجه به مرگ نافع (117هـ. ق) می توان به حدود تاریخ وی پی برد. ضریر به معنای کوری می باشد. <ref> [[تهذیب الکمال فی اسماء الرجال]]، [[جمال الدین مزی]]، ج34، ص225 / [[المغنی فی الضعفاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج2، ص606</ref> |
| − | + | [[ابوالحسن اشعری]] می نویسد: « [[کَربیه]] اصحاب ابوکرب ضریر می باشند و معتقدند محمد بن حنیفه در جبال رضوی ((رَضْوَی نام کوهی است در نزدیکی [[مدینه]] که گویا مورد عنایت [[رسول الله صلی الله علیه و آله]] نیز بوده است. <ref> [[معجم البلدان]]، [[یاقوت حموی]]، ج4، ص408</ref>) زنده است، شیری از طرف راست و پلنگی از طرف چپ، او را حفظ می کنند و روزی او، صبح و عشاء، تا هنگامی که خروج کند، به او رسانده می شود. و این غیبت به سبب تدبیری است که خداوند متعال داشته و به جز او کسی سبب آن را نمی داند». <ref> [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص92</ref> | |
کُثَیر شاعر از آنان بوده و [[ابوالحسن اشعری]] اشعار معروف او را نقل کرده است. | کُثَیر شاعر از آنان بوده و [[ابوالحسن اشعری]] اشعار معروف او را نقل کرده است. | ||
| سطر ۲۰: | سطر ۲۰: | ||
و سبـطٌ لا یذوق [[الموت]] حتی یقود الخیل یقدمها لواء | و سبـطٌ لا یذوق [[الموت]] حتی یقود الخیل یقدمها لواء | ||
| − | تَغَیـب لا یـری عنّـا زمــانـاً برضوی عنده عسلٌ و ماء | + | تَغَیـب لا یـری عنّـا زمــانـاً برضوی عنده عسلٌ و ماء <ref> [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص158</ref> |
| − | + | ||
| − | <ref> [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص158</ref> | + | |
البته در مقابل این نقل قول، [[حسن بن موسی نوبختی]] در [[فرق الشیعة]] مشابه این مطالب را به فرقه بی نام و نشانی از [[کیسانیه]] نسبت داده <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص29</ref> و این درحالی است که [[حسن بن موسی نوبختی]] پس از آن، از [[کَربیه]] و دو فرقه منشعب از آن یاد کرده است. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص271</ref> | البته در مقابل این نقل قول، [[حسن بن موسی نوبختی]] در [[فرق الشیعة]] مشابه این مطالب را به فرقه بی نام و نشانی از [[کیسانیه]] نسبت داده <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص29</ref> و این درحالی است که [[حسن بن موسی نوبختی]] پس از آن، از [[کَربیه]] و دو فرقه منشعب از آن یاد کرده است. <ref> [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص271</ref> | ||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۱:۳۷
از کیسانیه.
ایشان پیروان ابن کرب بوده و معتقد بودند که محمد بن حنیفه، مهدی است و نمرده و نمی میرد و ممکن نیست که بمیرد، لکن غایب شده و محل او نیز معلوم نیست. روزی مالک زمین خواهد شد و پس از غیبت او دیگر امامی وجود ندارد. [۱]
ظاهراً ابو کرب ازدی است که روایتی از نافع مولی عبدالله بن عمر نقل کرده است. با توجه به مرگ نافع (117هـ. ق) می توان به حدود تاریخ وی پی برد. ضریر به معنای کوری می باشد. [۲]
ابوالحسن اشعری می نویسد: « کَربیه اصحاب ابوکرب ضریر می باشند و معتقدند محمد بن حنیفه در جبال رضوی ((رَضْوَی نام کوهی است در نزدیکی مدینه که گویا مورد عنایت رسول الله صلی الله علیه و آله نیز بوده است. [۳]) زنده است، شیری از طرف راست و پلنگی از طرف چپ، او را حفظ می کنند و روزی او، صبح و عشاء، تا هنگامی که خروج کند، به او رسانده می شود. و این غیبت به سبب تدبیری است که خداوند متعال داشته و به جز او کسی سبب آن را نمی داند». [۴]
کُثَیر شاعر از آنان بوده و ابوالحسن اشعری اشعار معروف او را نقل کرده است.
شعر مذکور چنین است:
الا إن الائمـة مــن قـریـش ولاة الامـر اربعــة ســواء
علــی و الثـلاثـة مـن بنیـه هـم ال اسباط لبس بهم خفاء
فسبــطٌ سبـط ایمــان و بـرّ و سبطٌ غَیبَتْه الکربلاء
و سبـطٌ لا یذوق الموت حتی یقود الخیل یقدمها لواء
تَغَیـب لا یـری عنّـا زمــانـاً برضوی عنده عسلٌ و ماء [۵]
البته در مقابل این نقل قول، حسن بن موسی نوبختی در فرق الشیعة مشابه این مطالب را به فرقه بی نام و نشانی از کیسانیه نسبت داده [۶] و این درحالی است که حسن بن موسی نوبختی پس از آن، از کَربیه و دو فرقه منشعب از آن یاد کرده است. [۷]
محمد بن احمد خوارزمی و شهفور اسفراینی، کَربیه را منسوب به ابوکرِب ضریر دانسته اند [۸] و در کتاب بیان الادیان این فرقه به ابن کرب منسوب شده است. [۹]
رک: کرنبیه.
در چاپ های جدید بیان الادیان کَربیه، اصحاب ابی کرب ضریر معرفی شده اند. [۱۰]
پانویس
- ↑ اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، فخر رازی، ص78 / خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص261 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص60 / المقالات و الفرق، سعد اشعری، ص27 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص352
- ↑ تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، جمال الدین مزی، ج34، ص225 / المغنی فی الضعفاء، محمد بن احمد ذهبی، ج2، ص606
- ↑ معجم البلدان، یاقوت حموی، ج4، ص408
- ↑ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص92
- ↑ الحور العین، نشوان حمیری، ص158
- ↑ فرق الشیعة، حسن بن موسی نوبختی، ص29
- ↑ فرق الشیعة، حسن بن موسی نوبختی، ص271
- ↑ مفاتیح العلوم، محمد بن احمد خوارزمی، ص49 / التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص31
- ↑ بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص67
- ↑ بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص67
