موسویه

از شیعه، همان موسائیه (مقابل قطعیه).

عبدالقاهر بغدادی در الفرق بین الفرق می نویسد: «ایشان را موسویه می نامند چرا که منتظر رجعت موسی بن جعفر علیهماالسلام می باشند. به ایشان همچنین ممطوره گفته می شود چرا که یونس بن عبدالرحمن قمی که از قطعیه بود با آن ها مناظره کرد و گفت: ایشان در چشم من از سگ های باران خورده (کلاب ممطوره ) سست تر می باشند. »

موسویه خود به چند گروه تقسیم شده اند: گروهی می گفتند او امام قائم است و مرده است ولی پس از مرگ رجعت خواهد کرد. گروهی دیگر می گفتند وی کشته نشده و هرگز به زندان نرفت. این گروه را بشیریه می نامند.

رک: بشیریه.