محمدیه (از غلاة منصوریه)
از غلاة منصوریه (از غلاة شیعه همان کسفیه).
ایشـان پـس از ابـومـنـصـور عـجـلـی بـه امـامـت محـمـد بـن عبـدالله محض قائل شدند. [۱]
ابن حزم در الفصل فی الملل و الاهواء و النحل می نویسد: «قائلین به تناسخ دو فرقه اند. یک گروه می گویند ارواح پس از مرگ به اجساد دیگر منتقل می شوند و گروه دوم قائلین به دهر می باشند». وی از زمره گروه دوم از قرامطه، پیروان احمد بن حابط، ابومسلم خراسانی، محمد بن زکریای رازی و غلاة رافضه نام می برد و از غلاة رافضه، به نضریه و محمدیه اشاره می کند. ابن حزم سپس می گوید: « نضریه به بیش از 15 فرقه تقسیم می شوند که اولین آن ها سبابیه می باشند». [۲]
ظاهراً محمدیه که از غلاة شیعه بوده اند، همین فرقه می باشد.
نشوان حمیری در الحور العین می گوید ایشان پس از ابومنصور به امامت محمد بن عبدالله نفس زکیه قائل شدند. [۳]
رک: منصوریه (از غلاة شیعه همان کسفیه).
پانویس
- ↑ الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص75 / الحور العین، نشوان حمیری، ص170 / مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص99
- ↑ الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج1، ص109
- ↑ الحور العین، نشوان حمیری، ص170
