شمراخیه (از خوارج)

از خوارج.

ایشان منسوب به عبدالله بن شمراخ می باشند.

وی بر این عقیده بوده است که ریختن خون کسانی که از قوم او بوده اند، اگر پنهان صورت گیرد حرام است ولی در صورتی که آشکار باشد حلال است. وی همچنین می گفته: کشتن پدر و مادر در دار تقیه و دار هجرت اگرچه مخالف مذهب باشند، حرام است، به همین سبب نیز خوارج از او تبری کردند.

با توجه به این که ناقل این کلام یمان است که همان یمان بن رئاب برادر علی بن رئاب می باشد (علی از اصحاب امام صادق علیه السلام و یمان از خوارج بوده اند) می توان گفت که این فرقه در نیمه قرن دوم هجری قمری وجود داشته اند.