اسحاقیه (از کرامیه): تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۴: سطر ۴:
 
[[سعید نفیسی]] در حاشیه [[تاریخ بیهقی]] <ref>پاورقی [[سعید نفیسی]] بر [[تاریخ بیهقی]]، [[ابوالفضل بیهقی]]، ج3، ص957</ref> احتمال می دهد که این فرقه منسوب به [[اسحاق بن محمشاد نیشابوری]] باشد.  
 
[[سعید نفیسی]] در حاشیه [[تاریخ بیهقی]] <ref>پاورقی [[سعید نفیسی]] بر [[تاریخ بیهقی]]، [[ابوالفضل بیهقی]]، ج3، ص957</ref> احتمال می دهد که این فرقه منسوب به [[اسحاق بن محمشاد نیشابوری]] باشد.  
  
[[فخر رازی]] در بیان فرقه [[کرّامیه (از فرق مشبّهه و مرجئه اهل سنت)|کرامیه]]، پس از آن که می نویسد این اندیشه در « [[غرجه]] » باقی بوده است به فرقه های [[کرّامیه (از فرق مشبّهه و مرجئه اهل سنت)|کرامیه]] اشاره کرده و ایشان را چنین برشمرده است: « [[طرائقیه]]، اسحاقیه، [[حماقیه]]، [[عابدیه]]، [[یونانیه]]، [[سورمیه]] و [[هیصمیه]] ». <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص88</ref>
+
[[فخر رازی]] در بیان فرقه کرّامیه، پس از آن که می نویسد این اندیشه در « [[غرجه]] » باقی بوده است به فرقه های کرّامیه اشاره کرده و ایشان را چنین برشمرده است: « [[طرائقیه]]، اسحاقیه، [[حماقیه]]، [[عابدیه]]، [[یونانیه]]، [[سورمیه]] و [[هیصمیه]] ». <ref> [[اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین]]، [[فخر رازی]]، ص88</ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۴۰

از کرامیه. [۱]

سعید نفیسی در حاشیه تاریخ بیهقی [۲] احتمال می دهد که این فرقه منسوب به اسحاق بن محمشاد نیشابوری باشد.

فخر رازی در بیان فرقه کرّامیه، پس از آن که می نویسد این اندیشه در « غرجه » باقی بوده است به فرقه های کرّامیه اشاره کرده و ایشان را چنین برشمرده است: « طرائقیه، اسحاقیه، حماقیه، عابدیه، یونانیه، سورمیه و هیصمیه ». [۳]

پانویس

  1. پرش به بالا اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، فخر رازی، ص88 / التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص111 / الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص227 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349 / نفائس الفنون فی عرایس العیون، شمس الدین محمد آملی، ج2، ص273
  2. پرش به بالا پاورقی سعید نفیسی بر تاریخ بیهقی، ابوالفضل بیهقی، ج3، ص957
  3. پرش به بالا اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، فخر رازی، ص88