خنّاقون: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
[[معدان سمیطی]] نیز در قصیده خود که در آن فرق اسلامی را مورد اشاره قرار می دهد، از مغیرة با عنوان مغتال (تروریست) یاد می کند. <ref>همان، ص366</ref> | [[معدان سمیطی]] نیز در قصیده خود که در آن فرق اسلامی را مورد اشاره قرار می دهد، از مغیرة با عنوان مغتال (تروریست) یاد می کند. <ref>همان، ص366</ref> | ||
| − | هم چنین [[ابن قتیبه]] در [[المعارف]] می گوید « خناقون از [[منصوریه (از غلاة شیعه همان کسفیه)|منصوریه]] اند». <ref>[[المعارف]]، [[ابن قتیبه]]، ص206</ref> در [[الحور العین]] نیز آمده است: « [[حسینیه]] از | + | هم چنین [[ابن قتیبه]] در [[المعارف]] می گوید « خناقون از [[منصوریه (از غلاة شیعه همان کسفیه)|منصوریه]] اند». <ref>[[المعارف]]، [[ابن قتیبه]]، ص206</ref> در [[الحور العین]] نیز آمده است: « [[حُسینیه (از غلاة منصوریه)|حسینیه]] از منصوریه، پیروان [[حسین بن ابی منصور]] خمس مالهائی که به سبب خنق به دست می آوردند به حسین می دادند». <ref> [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص169</ref> |
شعر مذکور در کتاب الحیوان چنین است: | شعر مذکور در کتاب الحیوان چنین است: | ||
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۸
جاحظ در کتاب الحیوان سه شعر از حماد راویه نقل می کند که در مورد قبائل و فرقی است که متهم به خنق (خفه کردن مردم) بوده اند. از جمله این فرق، پیروان ابوالجارود زیاد اعمی، رئیس جارودیه زیدیه، می باشند. [۱]
معدان سمیطی نیز در قصیده خود که در آن فرق اسلامی را مورد اشاره قرار می دهد، از مغیرة با عنوان مغتال (تروریست) یاد می کند. [۲]
هم چنین ابن قتیبه در المعارف می گوید « خناقون از منصوریه اند». [۳] در الحور العین نیز آمده است: « حسینیه از منصوریه، پیروان حسین بن ابی منصور خمس مالهائی که به سبب خنق به دست می آوردند به حسین می دادند». [۴]
شعر مذکور در کتاب الحیوان چنین است:
اذا سـرتَ فی عِجْل فسِر فی صحاب *** و کنـدة فاحـذرهـا حِـذارَک للخَسْف
و فی شیعـة الاعمـی زیـار و غیلـةٌ *** و قَشـب و اعمــالٌ لجـندلـة القَـذْف
در دو نسخه از چاپ های کتاب الحیوان، سخن از زیار (به راء) رفته است و نه زیاد اعمی (به دال)، اما آیت الله سید مهدی روحانی نام وی را به نقل از کتاب الحیوان «زیاد» ضبط کرده است. [۵]
ابن قتیبه، در المعارف، منصوریه را از زمره فرق رافضه برشمرده و ایشان را منسوب به ابی منصور الکسْف می داند. وجه نام گذاری وی به «کسف» آن بوده که وی به پیروانش می گفته: آیه شریفه «و ان یروا کسفاً من السماء ساقطا» [۶] درباره من نازل شده است. [۷]
قصیده مذکور چنین است:
حبشـی و کافر سبیـانی *** حـربـی و نـاسـخ قتّـال
تلک تیمیةٌ و هاتیک صمـت *** ثـم دین المغـیـرة المغتـال [۸]
پانویس
- ↑ کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص346
- ↑ همان، ص366
- ↑ المعارف، ابن قتیبه، ص206
- ↑ الحور العین، نشوان حمیری، ص169
- ↑ کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص364
- ↑ سوره طور، آیه 44
- ↑ المعارف، ابن قتیبه، ص623
- ↑ کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص366
