جاحظ

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوعثمان عمرو بن بحر بن محبوب بن فزارة کنانی بصری معروف به جاحظ از بزرگان معتزله است. وی در حوالی سال160هجری قمری در بصره تولد یافت. جاحظ که بیشتر عمر خود را در بصره گذرانید از عالمانی نظیر ابی عبیده، اصمعی، ابی زید، نظام و اخفش استفاده نمود. وی در سال 225 هجری قمری در بصره وفات یافت. جاحظ بدصورت، خوش خط، فصیح و نیکوصحبت بوده است. وی در زمانه خویش مشهور به کتاب خوانی بوده و در این امر تا آنجا پیش رفته که شب‌ها در مغازه صحافی می مانده تا در آنجا کتاب‌های موجود را مطالعه نماید. از او کتاب‌های زیادی به جای مانده است. جاحظ از بزرگان معتزله و از مهمترین مدافعین اندیشه‌های آنان به شمار می آید. [۱]


پانويس

  1. تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج12، ص112 / روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، محمدباقر موسوی خوانساری، ج5، ص310 / اللباب فی تهذیب الانساب، ابن اثیر، ج1، ص248 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج5، صفحات 286 تا 291 / لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا / الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص87