بتریهُ صالحیه: تفاوت بین نسخه‌ها
| (۶ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | همان [[صالحیه (بتریه از زیدیه)|صالحیه]]. | |
| − | همان [[صالحیه ( | + | |
از [[زیدیه (از فرق شیعه)|زیدیه]]. <ref> [[المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل]]، [[احمد بن یحیی بن مرتضی]]، ص89</ref> | از [[زیدیه (از فرق شیعه)|زیدیه]]. <ref> [[المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل]]، [[احمد بن یحیی بن مرتضی]]، ص89</ref> | ||
| − | بتریه را برخی از جمله فرقه های [[سنی]] به حساب آورده اند و ظاهراً این امر مستند به اکرام و احترامی است که ایشان نسبت به [[ابوبکر]] و [[عمر]] مبذول می داشته اند. چنان که [[عبدالقاهر بغدادی]] از عبدالقاهر نقل کرده که بتریه، [[جارودیه]] را که آنان هم از زمره فرقه های | + | بتریه را برخی از جمله فرقه های [[سنی]] به حساب آورده اند و ظاهراً این امر مستند به اکرام و احترامی است که ایشان نسبت به [[ابوبکر]] و [[عمر]] مبذول می داشته اند. چنان که [[عبدالقاهر بغدادی]] از عبدالقاهر نقل کرده که بتریه، [[جارودیه]] را که آنان هم از زمره فرقه های زیدیه محسوب می شوند، تکفیر می نموده اند. [[ابوالحسن اشعری]] نیز تصریح دارد بتریه، [[علی علیه السلام]] را تنها پس از بیعت مردم، امام می دانند. اما از طرفی [[ابن ندیم]] می گوید [[حسن بن صالح بن حی]] (100ـ 168هـ. ق) کتابی در امامت فرزندان امیرالمؤمنین (علیه السلام) از [[فاطمه زهرا علیهاالسلام]] داشته است. وی با صراحت حسن بن صالح را [[شیعه]] دانسته و او را از متکلمین و فقهای آنان محسوب کرده است. و شاید با توجه به همین دوگانگی بوده که [[محمد شهرستانی]] در [[الملل و النحل]] بَتریه را دو فرقه دانسته: یکی اصحاب حسن بن صالح که صالحیه نامیده می شوند و دیگری اصحاب [[کثیر النواء]] (ملقب به ابتر) که [[ابتریه]] نام دارند. <ref> [[الفرق بین الفرق]]، [[عبدالقاهر بغدادی]]، ص54 / [[الفهرست ابن ندیم|الفهرست]]، [[ابن ندیم]]، ص267، چاپ [[مصر]] / [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص144 / [[الملل و النحل]]، [[محمد شهرستانی]]، ج1، 171</ref> |
| − | رک: [[ | + | رک: [[بتریه (از فرق زیدیه)|بتریه]]، [[صالحیه (بتریه از زیدیه)|صالحیه]]. |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۰۴
همان صالحیه.
بتریه را برخی از جمله فرقه های سنی به حساب آورده اند و ظاهراً این امر مستند به اکرام و احترامی است که ایشان نسبت به ابوبکر و عمر مبذول می داشته اند. چنان که عبدالقاهر بغدادی از عبدالقاهر نقل کرده که بتریه، جارودیه را که آنان هم از زمره فرقه های زیدیه محسوب می شوند، تکفیر می نموده اند. ابوالحسن اشعری نیز تصریح دارد بتریه، علی علیه السلام را تنها پس از بیعت مردم، امام می دانند. اما از طرفی ابن ندیم می گوید حسن بن صالح بن حی (100ـ 168هـ. ق) کتابی در امامت فرزندان امیرالمؤمنین (علیه السلام) از فاطمه زهرا علیهاالسلام داشته است. وی با صراحت حسن بن صالح را شیعه دانسته و او را از متکلمین و فقهای آنان محسوب کرده است. و شاید با توجه به همین دوگانگی بوده که محمد شهرستانی در الملل و النحل بَتریه را دو فرقه دانسته: یکی اصحاب حسن بن صالح که صالحیه نامیده می شوند و دیگری اصحاب کثیر النواء (ملقب به ابتر) که ابتریه نام دارند. [۲]
پانویس
- ↑ المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، احمد بن یحیی بن مرتضی، ص89
- ↑ الفرق بین الفرق، عبدالقاهر بغدادی، ص54 / الفهرست، ابن ندیم، ص267، چاپ مصر / مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص144 / الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، 171
