مجبّره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
(۵ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
یا: [[جبریه]]، یا: [[اهل جبر]].
  
(یا: [[جبریه]]، یا: اهل جبر.
+
عموم فرقه هایی که قائل به فاعل مختار نبوده و افعال را از بندگان نفی می کنند؛ مانند [[جَهمیه]]، [[نجاريه (از مجبره)|نجاریه]]، [[کلابیه]]، [[اهل حدیث (اصحاب حدیث)|اهل حدیث]] و [[اشاعره]]. <ref> [[البدء و التاریخ]]، [[مطهر مقدسی]]، ج5، ص146 / [[بیان الادیان]]، [[ابوالقاسم بلخی]]، ص84 / [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص48 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349 / [[النقض]]، [[عبدالجلیل رازی]]، ص306</ref>
 
+
عموم فرقه هایی که قائل به فاعل مختار نبوده و افعال را از بندگان نفی می کنند؛ مانند [[جَهمیه]]، [[نجاریه]]، [[کلابیه]]، [[اهل حدیث]] و [[اشاعره]]. <ref> [[البدء و التاریخ]]، [[مطهر مقدسی]]، ج5، ص146 / [[بیان الادیان]]، [[ابوالقاسم بلخی]]، ص84 / [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص48 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص349 / [[النقض]]، [[عبدالجلیل رازی]]، ص306</ref>
+
  
 
ایشان، خود علاقه دارند تا [[اصحاب مخلوق]] خوانده شوند. <ref> [[الافصاح فی الامامة]]، [[شیخ مفید]]، ص227</ref>
 
ایشان، خود علاقه دارند تا [[اصحاب مخلوق]] خوانده شوند. <ref> [[الافصاح فی الامامة]]، [[شیخ مفید]]، ص227</ref>
  
شیخ [[عبدالجلیل رازی]] در [[النقض]] می نویسد: «چند لقب، لایق [[مجبّره]] است: [[مجبّره]]، [[قَدَریه]]، [[مشبّهه]]، ناصبی، [[جَهمیه]]، [[کلّابیه]]، [[صِفاتیه]]، [[مباقلیه]]، [[خارجی]]، [[گبر]] و [[اشعری]]. » <ref> [[النقض]]، [[عبدالجلیل رازی]]، ص550</ref>
+
شیخ [[عبدالجلیل رازی]] در [[النقض]] می نویسد: «چند لقب، لایق مجبّره است: مجبّره، [[قَدَریه]]، [[مشبّهه]]، [[ناصبی]]، جَهمیه، کلّابیه، [[صِفاتیه]]، [[مباقلیه]]، خارجی، گبر و اشعری. » <ref> [[النقض]]، [[عبدالجلیل رازی]]، ص550</ref>
  
 
رک: [[اصحاب مخلوق]].  
 
رک: [[اصحاب مخلوق]].  
  
بنا به نوشته [[احمد بن یحیی بن مرتضی]]، اندیشه [[مجبّره]] از [[معاویة بن ابی سفیان]] و ملوک بنی مروان حادث شد و سپس فتنه آن، بزرگ گردید. <ref> [[المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل]]، [[احمد بن یحیی بن مرتضی]]، ص19</ref>  
+
بنا به نوشته [[احمد بن یحیی بن مرتضی]]، اندیشه مجبّره از [[معاویة بن ابی سفیان]] و ملوک بنی مروان حادث شد و سپس فتنه آن، بزرگ گردید. <ref> [[المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل]]، [[احمد بن یحیی بن مرتضی]]، ص19</ref>  
  
 
سید [[مرتضی رازی]] می نویسد: «که از قدیم معروف بوده است که الجبر و التشبیه امویان و العدل و التوحید علویان». <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص176</ref>  
 
سید [[مرتضی رازی]] می نویسد: «که از قدیم معروف بوده است که الجبر و التشبیه امویان و العدل و التوحید علویان». <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص176</ref>  
  
آن چه در کتاب [[تبصرة العوام]] موجود است چنین است: «اول کسی که جبر آشکار کرد در اسلام، [[معاویة بن ابی سفیان]] بود و اساس جبر، او نهاد و از این جاست که امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] می فرماید: التوحید و العدل نبویان و الجبر و التشبیه امویان. » <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص176</ref>
+
آن چه در کتاب [[تبصرة العوام]] موجود است چنین است: «اول کسی که جبر آشکار کرد در اسلام، معاویة بن ابی سفیان بود و اساس جبر، او نهاد و از این جاست که امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] می فرماید: التوحید و العدل نبویان و الجبر و التشبیه امویان. » <ref> [[تبصرة العوام]]، [[مرتضی رازی]]، ص176</ref>
  
و نیز [[ابن سعد]] از ایوب نقل می کند: «که با [[حسن بصری]] (م:110هـ. ق) چند بار در مسئله قدر صحبت کردم که از کلامش منصرف شود، تا این که او را به سلطان [[دولت]] ترسانیدم، آن وقت گفت در این موضوع دیگر صحبتی نمی کنم». <ref> [[الطبقات الکبری]]، [[ابن سعد]]، ج7، ص167</ref>  
+
و نیز [[ابن سعد]] از [[ایوب]] نقل می کند: «که با [[حسن بصری]] (م:110هـ. ق) چند بار در مسئله قدر صحبت کردم که از کلامش منصرف شود، تا این که او را به سلطان [دولت] ترسانیدم، آن وقت گفت در این موضوع دیگر صحبتی نمی کنم». <ref> [[الطبقات الکبری]]، [[ابن سعد]]، ج7، ص167</ref>  
  
 
رک: [[جبریه]].  
 
رک: [[جبریه]].  
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۰۱

یا: جبریه، یا: اهل جبر.

عموم فرقه هایی که قائل به فاعل مختار نبوده و افعال را از بندگان نفی می کنند؛ مانند جَهمیه، نجاریه، کلابیه، اهل حدیث و اشاعره. [۱]

ایشان، خود علاقه دارند تا اصحاب مخلوق خوانده شوند. [۲]

شیخ عبدالجلیل رازی در النقض می نویسد: «چند لقب، لایق مجبّره است: مجبّره، قَدَریه، مشبّهه، ناصبی، جَهمیه، کلّابیه، صِفاتیه، مباقلیه، خارجی، گبر و اشعری. » [۳]

رک: اصحاب مخلوق.

بنا به نوشته احمد بن یحیی بن مرتضی، اندیشه مجبّره از معاویة بن ابی سفیان و ملوک بنی مروان حادث شد و سپس فتنه آن، بزرگ گردید. [۴]

سید مرتضی رازی می نویسد: «که از قدیم معروف بوده است که الجبر و التشبیه امویان و العدل و التوحید علویان». [۵]

آن چه در کتاب تبصرة العوام موجود است چنین است: «اول کسی که جبر آشکار کرد در اسلام، معاویة بن ابی سفیان بود و اساس جبر، او نهاد و از این جاست که امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرماید: التوحید و العدل نبویان و الجبر و التشبیه امویان. » [۶]

و نیز ابن سعد از ایوب نقل می کند: «که با حسن بصری (م:110هـ. ق) چند بار در مسئله قدر صحبت کردم که از کلامش منصرف شود، تا این که او را به سلطان [دولت] ترسانیدم، آن وقت گفت در این موضوع دیگر صحبتی نمی کنم». [۷]

رک: جبریه.

پانویس

  1. پرش به بالا البدء و التاریخ، مطهر مقدسی، ج5، ص146 / بیان الادیان، ابوالقاسم بلخی، ص84 / تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص48 / المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349 / النقض، عبدالجلیل رازی، ص306
  2. پرش به بالا الافصاح فی الامامة، شیخ مفید، ص227
  3. پرش به بالا النقض، عبدالجلیل رازی، ص550
  4. پرش به بالا المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، احمد بن یحیی بن مرتضی، ص19
  5. پرش به بالا تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص176
  6. پرش به بالا تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص176
  7. پرش به بالا الطبقات الکبری، ابن سعد، ج7، ص167