عبدالجلیل رازی

نصیرالدین ابورشید عبدالجلیل بن ابی الفضل قزوینی رازی، متکلم و فقیه بزرگوار شیعه که با تربیت شاگردان نامدار و تألیف کتابهای ارزنده، آثاری جاودانه بر جای گذاشته و از مفاخر جهان اسلام به شمار آمده است. از تاریخ و محل تولد او به طور دقیق اطلاعی در دست نیست، و احتمالاً در اواخر سده پنجم به دنیا آمده است. وی از محضر علمای بزرگ آن عصر همچون برادر بزرگترش بهره گرفته و به مدارج عالی دانش و تقوی بالا رفته، و مرجع دینی مردم مسلمان گردیده، و در مسند وعظ و ارشاد بر اقران خویش برتری یافته است. شهید قاضی نورالله شوشتری درباره این عالم جلیل و معرفی مهمترین اثر مکتوب او چنین نوشته: الشیخ الاجل عبدالجلیل الرازی از اذکیای علمای أعلام، و اتقیای مشایخ کرام بوده، و در زمان خود به علوّ فطرت وجودت طبع از سایر اقران امتیاز داشته است، تا آنکه چون بعضی معاصران او از غلاة سنّیان شهر ری و ناصبیان وادی ضلالت و غی، مجموعه ای در ردّ مذهب شیعه تألیف نمود، علمای شیعه که در ری و آن نواحی بودند به اتفاق قرار دادند که شیخ عبدالجلیل اولی و احق است به آن که متصدی دفع و نقض آن شود، و آخر او تألیف کتابی شریف در نقض آن مجموعه ساخت، و عنوان آن را به نام نامی و اسم سامی حضرت صاحب الزمان الحجة بن الحسن المهدی صاحب الامر مزین ساخت....