افطسیه: تفاوت بین نسخه‌ها
| (۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
از [[زیدیه (از فرق شیعه)|زیدیه]]. | از [[زیدیه (از فرق شیعه)|زیدیه]]. | ||
| − | ایشان پیروان [[حسین بن حسن علوی]] ملقب به افطس می باشند. | + | ایشان پیروان [[حسین بن حسن علوی]] ملقب به [[افطس]] می باشند. |
| − | [[ابوالحسن اشعری]] در [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، در ضمن بیان فرق | + | [[ابوالحسن اشعری]] در [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، در ضمن بیان فرق زیدیه از خروج افطس و [[ابن افطس]] یاد می کند ولی از عنوان افطسیه ذکری به میان نیاورده است. <ref> [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، صفحات 160 و 163</ref> |
| − | [[دانشنامه ایران]] در شرح حال [[ابوالسرایا]] به روند پیدایش این فرقه اشاره کرده و می نویسد: | + | [[دانشنامه ایران]] در شرح حال [[ابوالسرایا]] به روند پیدایش این فرقه اشاره کرده و می نویسد: ابوالسرایا، [[سری بن منصور شیبانی]] (م: 200هـ. ق)، فرمانده نظامی شورش [[ابن طباطبا]] بر ضد [[مأمون عباسی]]، خلیفه عباسی بود. وی احتمالاً در [[رأس العین]]، در جزیره، به دنیا آمد. او در آغاز در نواحی غربی فرات به راهزنی مشغول شد. در ماجرای درگیری میان [[امین عباسی|امین]] و مأمون، ابوالسرایا از جلوداران لشکر [[هرثمة بن اعین]]، سردار قدرتمند مأمون بود. ولی چون هرثمه در پرداخت مستمری او تأخیر کرد به بهانه حج خارج شد و به ابن طباطبا پیوست. ابوالسرایا و ابن طباطبا در نخستین اقدام توانستند والی [[کوفه]] را از شهر برانند. به دنبال این پیروزی، [[حسن بن سهل]] در [[بغداد]] که از قدرت یابی ایشان در اندیشه بود، در دو نوبت لشکری را روانه کوفه کرد، اما ابوالسرایا بر آنان چیره شد و غنایم بسیاری به دست آورد. پس از این جنگ ها میان ابوالسرایا و ابن طباطبا اختلاف پیش آمد که در نتیجه، ابوالسرایا وی را مسموم کرد. |
| − | + | ابوالسرایا پس از مرگ ابن طباطبا نوجوانی از علویان، به نام محمد بن محمد بن زید را به جای او نشاند و از این پس استقلال عمل بیشتری به دست آورد، چنان که رسماً به ضرب سکه پرداخت و کسانی را نیز به عنوان والی شهرهای [[اهواز]]، [[یمن]]، [[بصره]] و [[واسط]] فرستاد و توسط [[حسین بن حسن افطس]]، پرده ای منقش به نام ابوالسرایا «داعیة آل محمد» را بر [[کعبه]] پوشاند؛ کسی را نیز به [[مدینه]] گسیل داشت و آنجا بی منازعه به دست علویان افتاد. حتی گفته اند مردم [[شام]] و جزیره نیز منتظر آمدن نماینده ای از سوی او بودند. | |
| − | + | ابوالسرایا بر [[مداین]] نیز دست یافت، اما سرانجام از هرثمه، سردار عباسی شکست خورد و هرثمه کوفه را محاصره نمود و ابوالسرایا همراه جمعی به [[قادسیه]] گریخت. پس از این شکست، وی رو به سوی [[شوش]] نهاد، ولی در آنجا در به رویش بستند و عامل آن دیار با وی به جنگ پرداخت که منجر به شکست ابوالسرایا شد. پس وی رهسپار رأس العین گردید، اما عامل [[جلولاء]] بر وی دست یافت و او را نزد [[حسن بن سهل]] به [[نهروان]] فرستاد. حسن نیز وی را به دربار مأمون گسیل کرد که در نهایت خلیفه عباسی دستور داد او را گردن زدند و پیکرش به دو نیم کردند. <ref>[[دانشنامه ایران]]، ج1، ص326</ref> <ref> [[تاریخ الرسل و الملوک]]، [[ابن جریر طبری]]، حوادث سال 200و201؛ ج7، ص443 / [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص66 / [[کامل]]، [[ابن اثیر]]، ج6، ص311؛ ج5، ص305 / [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص160 / [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص104</ref> | |
| − | + | ||
| − | <ref> [[تاریخ الرسل و الملوک]]، [[ابن جریر طبری]]، حوادث سال 200و201؛ ج7، ص443 / [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص66 / | + | |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۲
از زیدیه.
ایشان پیروان حسین بن حسن علوی ملقب به افطس می باشند.
ابوالحسن اشعری در مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، در ضمن بیان فرق زیدیه از خروج افطس و ابن افطس یاد می کند ولی از عنوان افطسیه ذکری به میان نیاورده است. [۱]
دانشنامه ایران در شرح حال ابوالسرایا به روند پیدایش این فرقه اشاره کرده و می نویسد: ابوالسرایا، سری بن منصور شیبانی (م: 200هـ. ق)، فرمانده نظامی شورش ابن طباطبا بر ضد مأمون عباسی، خلیفه عباسی بود. وی احتمالاً در رأس العین، در جزیره، به دنیا آمد. او در آغاز در نواحی غربی فرات به راهزنی مشغول شد. در ماجرای درگیری میان امین و مأمون، ابوالسرایا از جلوداران لشکر هرثمة بن اعین، سردار قدرتمند مأمون بود. ولی چون هرثمه در پرداخت مستمری او تأخیر کرد به بهانه حج خارج شد و به ابن طباطبا پیوست. ابوالسرایا و ابن طباطبا در نخستین اقدام توانستند والی کوفه را از شهر برانند. به دنبال این پیروزی، حسن بن سهل در بغداد که از قدرت یابی ایشان در اندیشه بود، در دو نوبت لشکری را روانه کوفه کرد، اما ابوالسرایا بر آنان چیره شد و غنایم بسیاری به دست آورد. پس از این جنگ ها میان ابوالسرایا و ابن طباطبا اختلاف پیش آمد که در نتیجه، ابوالسرایا وی را مسموم کرد.
ابوالسرایا پس از مرگ ابن طباطبا نوجوانی از علویان، به نام محمد بن محمد بن زید را به جای او نشاند و از این پس استقلال عمل بیشتری به دست آورد، چنان که رسماً به ضرب سکه پرداخت و کسانی را نیز به عنوان والی شهرهای اهواز، یمن، بصره و واسط فرستاد و توسط حسین بن حسن افطس، پرده ای منقش به نام ابوالسرایا «داعیة آل محمد» را بر کعبه پوشاند؛ کسی را نیز به مدینه گسیل داشت و آنجا بی منازعه به دست علویان افتاد. حتی گفته اند مردم شام و جزیره نیز منتظر آمدن نماینده ای از سوی او بودند.
ابوالسرایا بر مداین نیز دست یافت، اما سرانجام از هرثمه، سردار عباسی شکست خورد و هرثمه کوفه را محاصره نمود و ابوالسرایا همراه جمعی به قادسیه گریخت. پس از این شکست، وی رو به سوی شوش نهاد، ولی در آنجا در به رویش بستند و عامل آن دیار با وی به جنگ پرداخت که منجر به شکست ابوالسرایا شد. پس وی رهسپار رأس العین گردید، اما عامل جلولاء بر وی دست یافت و او را نزد حسن بن سهل به نهروان فرستاد. حسن نیز وی را به دربار مأمون گسیل کرد که در نهایت خلیفه عباسی دستور داد او را گردن زدند و پیکرش به دو نیم کردند. [۲] [۳]
پانویس
- ↑ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، صفحات 160 و 163
- ↑ دانشنامه ایران، ج1، ص326
- ↑ تاریخ الرسل و الملوک، ابن جریر طبری، حوادث سال 200و201؛ ج7، ص443 / فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص66 / کامل، ابن اثیر، ج6، ص311؛ ج5، ص305 / مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ابوالحسن اشعری، ج1، ص160 / موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، عبدالمنعم حفنی، ص104
