سهیلیه

از صوفیه شاذلیه.

ایشان پیروان محمد بن عبدالرحمن سهیلی می باشند.

لویی ماسینیون ایشان را مربوط به قرن نوزدهم میلادی معرفی می کند.

تری مینگهام با اشاره به فرقه راشدیه (یا: یوسفیه ) ایشان را پیروان احمد بن یوسف ملبانی راشدی (احتمالاً ملیانی درست است، هرچند در كتاب مذكور ملبانی با 6 موحّده ضبط شده است. ) (1524میلادی/931هـ. ق) معرفی می کند. راشدیه خود به سه طریقه غازیه (پیروان ابوالحسن بن قاسم غازی، م: 1526میلادی، شاگرد احمد راشدی)، سهیلیه (پیروان محمد بن عبدالرحمن سهیلی، شاگرد احمد راشدی) و ناصریه (پیروان محمد بن ناصرالدین الدرعی، م: 1674میلادی/1085هـ. ق) تقسیم می شود. سهیلیه نیز خود به دو طریقه شیخیه و کرزازیه (پیروان احمد بن موسی کرزازی، م: 1607میلادی/1016هـ. ق)تقسیم شده است. شیخیه که پیروان عبدالقادر بن محمد (م: 1614میلادی/1023 هـ. ق) می باشند، در سال 1780 میلادی، به دو فرقه شراحبه و حرایه تقسیم شده اند.