نافع بن ازرق

نافع بن ازرق حروری از بزرگان خوارج می باشد. وی در اواخر دولت یزید بن معاویة بر حکومت خروج کرده و در محدوده اهواز کشتار های بسیاری انجام داد و سرانجام در جمادی الآخر سال 65 هجری قمری کشته می شود. 

گفته شده که وی از امیرالمؤمنین علیه السلام و از عثمان بن عفان تبری می جست و در ایام عبدالله بن زبیر، در بصره خروج خود را علنی کرد.

در زمره عقاید وی آورده اند که با استناد به آیه «و لا تذر علی الارض من الکافرین دیاراً» (سوره نوح، آیه26</ref> تمام زنان و کودکان مخالف خود را از دم تیغ می گذراند، احمد بن علی مقریزی انکار حکم رجم زانی و زانیه را به وی نسبت داده و معتقد است وی حتی در صورتی که سرقت کم و ناچیز می بود حکم به قطع دستان سارق می کرده است.