غرباء

از نام های صوفیه در قرن چهارم هجری قمری.

محمد بن ابراهیم کلاباذی (م: 380هـ. ق) در کتاب التعرّف لمذهب اهل التصوف، که از قدیمی ترین مآخذ صوفیه به حساب می آید؛ می نویسد: «چون صوفیه از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها «غرباء» می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را «سیاحین» می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را «اهل دیار» و «شکفتیه» می خوانند و اهل شام ایشان را «جوعیه» نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند... و چون خالی از املاک هستند، «فقراء» نامیده می شوند.

رک: صوفیه.