سیادیه
از صوفیه رفاعیه. [۱]
لویی ماسینیون می نویسد: رفاعیه در بصره پدید آمده و در دمشق و استانبول منتشر شدند. رفاعیه در سوریه دارای فروع: حریریه، سعدیه و سیادیه بوده و در مصر دارای فروع: بازیه، مالکیه و حبیبیه می باشند. رفاعیه مربوط به قرن نوزدهم میلادی می باشند. [۲]
تری مینگهام در تشریح فرقه های رفاعیه به حضور ایشان در سوریه اشاره کرده و می نویسد: « رفاعیه در زمان وکالت ابومحمدعلی حریری (م: 645 ق در بصره ) که مسلک ملامتی داشت، در سوریه منتشر شد. این فرع با نام حریریه شناخته می شود. و فرع دیگری نیز توسط طالب رفاعی (م: 683 ق) تأسیس شد. فرع های دیگری که اهل سوریه بودند عبارت هستند از سعدیه یا جیباویه و سیادیه ». [۳]
وی همچنین در تشریح فرقه های قادریه می نویسد: «بکائیه بین مغاربه در صحراهای غربی و سودان و غرب آفریقا منتشر بود. این طریقه را مختار بن احمد (1729ـ1811میلادی) مجدداً احیاء کرد. فرقه هایی که از این طریقه جدا شدند عبارتند از: فاضلیه (پیروان فاضل، 1780ـ1869میلادی)، سیادیه و مُریدیه (در سنگال، پیروان احمد بامبا، م: 1927میلادی) ». [۴]
پانویس
- ↑ فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص213
- ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج15، ص182
- ↑ الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص77و413
- ↑ الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص402
