سنگال
جمهوری سنگال کشوری است در غرب آفریقا. پایتخت آن داکار است. اگرچه سنگال نه کشور پنهاوری است و نه موقعیتی راهبردی دارد، با این حال نقش برجستهای در سیاست قاره آفریقا بازی میکند.
فرانسویها نخستین بار در سال ۱۶۵۹ در سنگال بندرگاهی ساختند و نام آن را سن لوئی گذاشتند. این کشور در سال ۱۹۶۰ از زیر سلطه فرانسه خارج شد. سنگال به عنوان کشور ملت آفریقایی که بیش از ۹۰ درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل میدهند به نوعی یک پل فرهنگی بین مسلمانان و دنیای سیاهان آفریقایی بهشمار میآید.[۱] جمهوری سنگال با ۱۹۶ هزار و ۱۹۰ کیلومتر مربع مساحت در آفریقای غربی و در حاشیه اقیانوس اطلس، میان گینه بیسائو و موریتانی واقع شدهاست.
۱۹۲ هزار کیلومتر مربع از این سرزمین را خشکی و ۴ هزار و ۱۹۰ کیلومتر مربع از آن را آب فراگرفتهاست.
این کشور از سمت شمال ۸۱۳ کیلومتر با موریتانی، از سمت شرق ۴۱۹ کیلومتر بامالی و از سمت جنوب ۳۳۰ کیلومتر با گینه و ۳۳۸ کیلومتر با گینه بیسائو مرز مشترک دارد. از سوی دیگر کشور گامبیا به طول ۷۴۰ کیلومتر چون زبانهای در داخل سنگال قرار دارد.
سنگال سرزمین کم ارتفاعی است که بخش اعظم آن را علفزارهای ساوان و استپ میپوشاند. آب و هوای این سرزمین در سواحل و نواحی مرتفع معتدل ولی در استپها گرم و خشک است. بلندترین نقطه سنگال در منطقه «نپن دیاخا» حدود ۵۸۱ متر ارتفاع دارد. شمال و شمال شرق این کشور به خاطر نزدیکی با صحرای بزرگ آفریقا نیمه بیابانی است و آب و هوایی گرم و خشک دارد. جنوب غرب سنگال نیز نواحی جنگلی دارد و آب و هوایش گرم و مرطوب است.
تاریخ
سنگال در زمان قدیم زیستگاه قوم توکولئور بود. با نفوذ اعراب مسلمان در آفریقا، سنگالیها در سده ۱۱ میلادی، به اسلام گرویدند. فرانسویها نخستین بار در سال ۱۶۵۹ در سنگال بندرگاهی ساختند و نام آن را سن لوئی گذاشتند. برای مدتی بریتانیا در سنگال دخالت میکرد، ولی فرانسویها گوی سبقت را از بریتانیاییها ربودند و توانستند در سال ۱۸۹۵ مالکیت سنگال را به عنوان یکی از مستعمرات غرب آفریقا از آن خود کنند.
سنگال در سال ۱۹۴۶ به عنوان یکی از مستعمرات فرانسه درآمد. در ۴ آوریل ۱۹۶۰ از فرانسه اعلام استقلال کرد و در ۲۰ ژوئن ۱۹۶۰ به عنوان یک جمهوری مستقل با مالی فدراسیونی تشکیل داد که به عنوان «فدراسیون سنگال و مالی» شناخته شد. این فدراسیون چندان دوام نیاورد و چند ماه بعد در ۲۰ اوت ۱۹۶۰ منحل شد. سنگال در سال ۱۹۸۲ با پیوستن به گامبیا، «کنفدراسیون سنگامبیا» را تشکیل داد. این اتحادیه نیز هفت سال بعد در سال ۱۹۸۹ منحل شد.[۲]
منابع
الگو:ویکیسفر الگو:ویکیانبار-رده الگو:پانویس
- گمرک جمهوری اسلامی ایران
- http://icdt.org/cgi-bin/ts.asp
- IMF, World Economic Outlook-Focous on Transition Economic (October 2000)