غازیه

از صوفیه شاذلیه.

لویی ماسینیون ایشان را از فروع شاذلیه در مغرب برمی شمارد.

تری مینگهام با اشاره به فرقه راشدیه (یا: یوسفیه) ایشان را پیروان احمد بن یوسف ملبانی راشدی (1524میلادی/931هـ. ق) معرفی می کند. راشدیه خود به سه طریقه غازیه (پیروان ابوالحسن بن قاسم غازی، م: 1526میلادی، شاگرد احمد راشدی)، سهیلیه (پیروان محمد بن عبدالرحمن سهیلی، شاگرد احمد راشدی) و ناصریه (پیروان محمد بن ناصرالدین الدرعی، م: 1674میلادی/1085هـ. ق) تقسیم می شود. سهیلیه نیز خود به دو طریقه شیخیه و کرزازیه (پیروان احمد بن موسی کرزازی، م: 1607میلادی/1016هـ. ق) تقسیم شده است. شیخیه که پیروان عبدالقادر بن محمد (م: 1614میلادی/1023هـ. ق) می باشند، در سال 1780 میلادی، به دو فرقه شراحبه و حرایه تقسیم شده اند.