ابوسعیدیه

همان جُنّابیه.

پیروان ابوسعید حسن بن بهرام جنّابی.

ناصرخسرو در سفرنامه، به زندگی ابوسعید اشاره می کند ولی از فرقه ای با عنوان ابوسعیدیه نام نمی برد. شریف یحیی الامین ایشان را ابوسعیدیون می نامد.

شایان ذکر است که ناصرخسرو در سفرنامه ناصرخسرو به فرقه ای تحت عنوان بوسعیدیه اشاره کرده و می نویسد: «ایشان به نبوت محمد صلی الله علیه و آله معترفند و نماز نمی خوانند و روزه نمی گیرند، ولی مانع نماز خوان هم نمی شوند. همه گونه گوشت مانند سگ و غیره می خورند، ولی شراب نمی آشامند و با یکدیگر تعاون دارند. گورخانه ای برای ابوسعید درست کرده و همیشه اسب با شمشیری در آنجا نگاه می دارند؛ چرا که ابوسعید به ایشان گفته که من زنده می شوم و علامت این که من ابوسعیدم این است که با این شمشیر گردن من را بزنید، اگر باز زنده شدم بدانید که من می باشم. ابوسعید سلطنت آن نواحی را برای فرزندان خود گذاشته است و این علامت را از این سبب قرار داده که کسی ادعای بوسعیدی نکند. اگر از ایشان پرسیده شود چه مذهبی دارید؟ گویند: بوسعیدی ام».

رک: جُنّابیه.