اصلحیه: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
از [[معتزله (معتزله)|معتزله]]. <ref> [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص64</ref> | از [[معتزله (معتزله)|معتزله]]. <ref> [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص64</ref> | ||
| − | [[عثمان بن عبدالله عراقی]] در [[الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة]]، [[قَدَریه]] را به دوازده فرقه تقسیم می کند ولی از سیزده فرقه نام می برد که عبارتند از: [[اصلحیه]]، [[واصلیه (از معتزله)|واصلیه]]، [[عُمَریه (از معتزله)|عمریه]]، [[هذیلیه]]، [[هشامیه (از معتزله)|هشامیه]]، [[قاسطیه (از قَدَریه)|قاسطیه]]، [[عوضیه]]، [[ثنویه (از قَدَریه)|ثنویه]]، [[بهاشمیه]]، [[روندیه]]، [[خیاطیه (از معتزله بغداد)|خیاطیه]]، [[ناکثيه]] و [[ | + | [[عثمان بن عبدالله عراقی]] در [[الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة]]، [[قَدَریه]] را به دوازده فرقه تقسیم می کند ولی از سیزده فرقه نام می برد که عبارتند از: [[اصلحیه]]، [[واصلیه (از معتزله)|واصلیه]]، [[عُمَریه (از معتزله)|عمریه]]، [[هذیلیه]]، [[هشامیه (از معتزله)|هشامیه]]، [[قاسطیه (از قَدَریه)|قاسطیه]]، [[عوضیه]]، [[ثنویه (از قَدَریه)|ثنویه]]، [[بهاشمیه]]، [[روندیه]]، [[خیاطیه (از معتزله بغداد)|خیاطیه]]، [[ناکثيه]] و [[نَظّامیه]]. |
وی در شرح عقیده فرقه [[اصلحیه]] می نویسد: « [[اصلحیه]] می پندارند که بر خداوند واجب است که آنچه اصلح به حال عباد است را به آن ها عطا کند و اگر چنین نکند، واجب را اخلال کرده و ظلم و جور نموده است. » <ref> [[الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة]]، [[عثمان بن عبدالله عراقی]]، ص46</ref> | وی در شرح عقیده فرقه [[اصلحیه]] می نویسد: « [[اصلحیه]] می پندارند که بر خداوند واجب است که آنچه اصلح به حال عباد است را به آن ها عطا کند و اگر چنین نکند، واجب را اخلال کرده و ظلم و جور نموده است. » <ref> [[الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة]]، [[عثمان بن عبدالله عراقی]]، ص46</ref> | ||
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۲۲
عثمان بن عبدالله عراقی در الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، قَدَریه را به دوازده فرقه تقسیم می کند ولی از سیزده فرقه نام می برد که عبارتند از: اصلحیه، واصلیه، عمریه، هذیلیه، هشامیه، قاسطیه، عوضیه، ثنویه، بهاشمیه، روندیه، خیاطیه، ناکثيه و نَظّامیه.
وی در شرح عقیده فرقه اصلحیه می نویسد: « اصلحیه می پندارند که بر خداوند واجب است که آنچه اصلح به حال عباد است را به آن ها عطا کند و اگر چنین نکند، واجب را اخلال کرده و ظلم و جور نموده است. » [۲]
جالب اینجاست که وی در پایان این عبارت، اصلحیه را همان معتزله معرفی کرده و می نویسد: «به ایشان همچنین معتزله گفته می شود چرا که از ملت، اعتزال و دوری گزیده اند. » روشن است که هم در اسامی فرق و هم در این عبارت تصحیف ها و اشتباهات روشنی است.
