خنّاقون: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («خنّاقون» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
شعر مذکور در [[کتاب الحیوان]] چنین است: | شعر مذکور در [[کتاب الحیوان]] چنین است: | ||
| − | اذا سـرتَ فی عِجْل فسِر فی | + | اذا سـرتَ فی عِجْل فسِر فی صحاب *** و کنـدة فاحـذرهـا حِـذارَک للخَسْف |
| − | و فی شیعـة الاعمـی زیـار و غیلـةٌ و قَشـب و اعمــالٌ لجـندلـة القَـذْف | + | و فی شیعـة الاعمـی زیـار و غیلـةٌ *** و قَشـب و اعمــالٌ لجـندلـة القَـذْف |
در دو نسخه از چاپ های [[کتاب الحیوان]]، سخن از زیار (به راء) رفته است و نه زیاد اعمی (به دال)، اما [[آیت الله سید مهدی روحانی]] نام وی را به نقل از [[کتاب الحیوان]] «زیاد» ضبط کرده است. <ref> [[کتاب الحیوان]]، [[جاحظ]]، ج1، ص364</ref> | در دو نسخه از چاپ های [[کتاب الحیوان]]، سخن از زیار (به راء) رفته است و نه زیاد اعمی (به دال)، اما [[آیت الله سید مهدی روحانی]] نام وی را به نقل از [[کتاب الحیوان]] «زیاد» ضبط کرده است. <ref> [[کتاب الحیوان]]، [[جاحظ]]، ج1، ص364</ref> | ||
| − | ابن قتیبه، در «المعارف»، [[منصوریه]] را از زمره فرق [[رافضه]] برشمرده و ایشان را منسوب به ابی منصور الکسْف می داند. وجه نام گذاری وی به «کسف» آن بوده که وی به پیروانش می گفته: آیه شریفه «و ان یروا کسفاً من السماء ساقطا» <ref>سوره طور، آیه 44</ref> درباره من نازل شده است. <ref> | + | ابن قتیبه، در «المعارف»، [[منصوریه]] را از زمره فرق [[رافضه]] برشمرده و ایشان را منسوب به ابی منصور الکسْف می داند. وجه نام گذاری وی به «کسف» آن بوده که وی به پیروانش می گفته: آیه شریفه «و ان یروا کسفاً من السماء ساقطا» <ref>سوره طور، آیه 44</ref> درباره من نازل شده است. <ref>[[المعارف]]، [[ابن قتیبه]]، ص623</ref> |
قصیده مذکور چنین است: | قصیده مذکور چنین است: | ||
| − | حبشـی و [[کافر]] سبیـانی حـربـی و نـاسـخ قتّـال | + | حبشـی و [[کافر]] سبیـانی *** حـربـی و نـاسـخ قتّـال |
| − | تلک تیمیةٌ و هاتیک صمـت ثـم دین المغـیـرة المغتـال | + | تلک تیمیةٌ و هاتیک صمـت *** ثـم دین المغـیـرة المغتـال |
<ref> [[کتاب الحیوان]]، [[جاحظ]]، ج1، ص366</ref> | <ref> [[کتاب الحیوان]]، [[جاحظ]]، ج1، ص366</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۰۳:۳۵
جاحظ در کتاب الحیوان سه شعر از حماد راویه نقل می کند که در مورد قبائل و فرقی است که متهم به خنق (خفه کردن مردم) بوده اند. از جمله این فرق، پیروان ابوالجارود زیاد اعمی، رئیس جارودیه زیدیه، می باشند. [۱]
معدان سمیطی نیز در قصیده خود که در آن فرق اسلامی را مورد اشاره قرار می دهد، از مغیرة با عنوان مغتال (تروریست) یاد می کند. [۲]
هم چنین ابن قتیبه در المعارف می گوید « خناقون از منصوریه اند». [۳] در الحور العین نیز آمده است: « حسینیه از منصوریه، پیروان حسین بن ابی منصور خمس مالهائی که به سبب خنق به دست می آوردند به حسین می دادند». [۴]
شعر مذکور در کتاب الحیوان چنین است:
اذا سـرتَ فی عِجْل فسِر فی صحاب *** و کنـدة فاحـذرهـا حِـذارَک للخَسْف
و فی شیعـة الاعمـی زیـار و غیلـةٌ *** و قَشـب و اعمــالٌ لجـندلـة القَـذْف
در دو نسخه از چاپ های کتاب الحیوان، سخن از زیار (به راء) رفته است و نه زیاد اعمی (به دال)، اما آیت الله سید مهدی روحانی نام وی را به نقل از کتاب الحیوان «زیاد» ضبط کرده است. [۵]
ابن قتیبه، در «المعارف»، منصوریه را از زمره فرق رافضه برشمرده و ایشان را منسوب به ابی منصور الکسْف می داند. وجه نام گذاری وی به «کسف» آن بوده که وی به پیروانش می گفته: آیه شریفه «و ان یروا کسفاً من السماء ساقطا» [۶] درباره من نازل شده است. [۷]
قصیده مذکور چنین است:
حبشـی و کافر سبیـانی *** حـربـی و نـاسـخ قتّـال
تلک تیمیةٌ و هاتیک صمـت *** ثـم دین المغـیـرة المغتـال
پانویس
- ↑ کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص346
- ↑ همان، ص366
- ↑ المعارف، ابن قتیبه، ص206
- ↑ الحور العین، نشوان حمیری، ص169
- ↑ کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص364
- ↑ سوره طور، آیه 44
- ↑ المعارف، ابن قتیبه، ص623
- ↑ کتاب الحیوان، جاحظ، ج1، ص366
