بابکیه (نام تعریضی اسماعیلیه): تفاوت بین نسخهها
سطر ۴: | سطر ۴: | ||
[[محمد کریم خراسانی]] در [[التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة]] این نام را از اسامی [[باطنیه (لقب اسماعیلیه و قرامطه)|باطنیه]] ـ [[اسماعیلیه نزاریه]] ـ ضبط کرده است. <ref> [[التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة]]، [[محمد کریم خراسانی]]، ص240</ref> | [[محمد کریم خراسانی]] در [[التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة]] این نام را از اسامی [[باطنیه (لقب اسماعیلیه و قرامطه)|باطنیه]] ـ [[اسماعیلیه نزاریه]] ـ ضبط کرده است. <ref> [[التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة]]، [[محمد کریم خراسانی]]، ص240</ref> | ||
− | [[فریدون بدره ای]] نیز در پاورقی [[فرقه اسماعیلیه]]، تألیف [[مارشال هاجسن]] این نام را از اسامی | + | [[فریدون بدره ای]] نیز در پاورقی [[فرقه اسماعیلیه]]، تألیف [[مارشال هاجسن]] این نام را از اسامی اسماعیلیه ذکر کرده است. <ref> [[فرقه اسماعیلیه]]، [[مارشال هاجسن]]، پاورقی [[فریدون بدره ای]]، ص2</ref> |
[[فرقه اسماعیلیه]]، نام کتابی است نوشته [[مارشان هاجسن|مارشال. گ. س هاجسن]] که توسط [[فریدون بدره ای]] ترجمه شده است. تاریخ ترجمه 1339 هجری شمسی است. بخش اعظم این کتاب در طی سال های 51 ـ 1949 میلادی به عنوان رساله دکتری نویسنده به رشته تحریر درآمده است. لحن نویسنده ـ چنانکه مترجم نیز در مقدمه اشاره می کند ـ در سراسر کتاب حاکی از طرفداری و پشتیبانی از این فرقه که نویسنده از آن ها با عنوان ستم کشیده مطرود یاد کرده، می باشد. کتاب در 1346 هجری شمسی به چاپ رسیده است. | [[فرقه اسماعیلیه]]، نام کتابی است نوشته [[مارشان هاجسن|مارشال. گ. س هاجسن]] که توسط [[فریدون بدره ای]] ترجمه شده است. تاریخ ترجمه 1339 هجری شمسی است. بخش اعظم این کتاب در طی سال های 51 ـ 1949 میلادی به عنوان رساله دکتری نویسنده به رشته تحریر درآمده است. لحن نویسنده ـ چنانکه مترجم نیز در مقدمه اشاره می کند ـ در سراسر کتاب حاکی از طرفداری و پشتیبانی از این فرقه که نویسنده از آن ها با عنوان ستم کشیده مطرود یاد کرده، می باشد. کتاب در 1346 هجری شمسی به چاپ رسیده است. | ||
− | [[محمدباقر موسوی خوانساری]] در [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات]] می نویسد: « | + | [[محمدباقر موسوی خوانساری]] در [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات]] می نویسد: « اسماعیلیه به سبب آن که به باطن کتاب قائل می باشند، باطنیه ؛ به سبب آن که به [[حمدان قرمط]] منسوب هستند، [[قرامطه]] ؛ به سبب آن که محرّمات را مباح می دانند، [[حرمیه]] و به سبب آن که به هفت شریعت معتقدند ـ شرایع [[آدم]]، [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسی]]، [[عیسی]]، [[محمد]] و [[مهدی]] ـ [[سَبعیه (از اسامی اسماعیلیه)|سبعیه]] نامیده می شوند. ایشان معتقدند در هر زمان هفت نفر می باشند که باید به ایشان اقتدا کرد. نام دیگر ایشان بابکیه است چرا که گروهی از ایشان از [[بابک خرّمی]] پیروی کردند. ایشان هم چنین به [[محمّره]] نیز ملقب هستند چرا که در روزگار بابک لباس سرخ می پوشیدند. » <ref> [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات]]، [[محمدباقر موسوی خوانساری]]، ج8، ص64</ref> روشن است که اطلاق این نام و انتساب تبعیت از بابک به اسماعیلیان برای تخریب و تعریض ایشان بوده است. |
رک: [[اسماعیلیه (اسماعیلیه)|اسماعیلیه]]. | رک: [[اسماعیلیه (اسماعیلیه)|اسماعیلیه]]. | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۳۶
محمد کریم خراسانی در التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة این نام را از اسامی باطنیه ـ اسماعیلیه نزاریه ـ ضبط کرده است. [۲]
فریدون بدره ای نیز در پاورقی فرقه اسماعیلیه، تألیف مارشال هاجسن این نام را از اسامی اسماعیلیه ذکر کرده است. [۳]
فرقه اسماعیلیه، نام کتابی است نوشته مارشال. گ. س هاجسن که توسط فریدون بدره ای ترجمه شده است. تاریخ ترجمه 1339 هجری شمسی است. بخش اعظم این کتاب در طی سال های 51 ـ 1949 میلادی به عنوان رساله دکتری نویسنده به رشته تحریر درآمده است. لحن نویسنده ـ چنانکه مترجم نیز در مقدمه اشاره می کند ـ در سراسر کتاب حاکی از طرفداری و پشتیبانی از این فرقه که نویسنده از آن ها با عنوان ستم کشیده مطرود یاد کرده، می باشد. کتاب در 1346 هجری شمسی به چاپ رسیده است.
محمدباقر موسوی خوانساری در روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات می نویسد: « اسماعیلیه به سبب آن که به باطن کتاب قائل می باشند، باطنیه ؛ به سبب آن که به حمدان قرمط منسوب هستند، قرامطه ؛ به سبب آن که محرّمات را مباح می دانند، حرمیه و به سبب آن که به هفت شریعت معتقدند ـ شرایع آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی، محمد و مهدی ـ سبعیه نامیده می شوند. ایشان معتقدند در هر زمان هفت نفر می باشند که باید به ایشان اقتدا کرد. نام دیگر ایشان بابکیه است چرا که گروهی از ایشان از بابک خرّمی پیروی کردند. ایشان هم چنین به محمّره نیز ملقب هستند چرا که در روزگار بابک لباس سرخ می پوشیدند. » [۴] روشن است که اطلاق این نام و انتساب تبعیت از بابک به اسماعیلیان برای تخریب و تعریض ایشان بوده است.
رک: اسماعیلیه.
پانویس
- ↑ تبصرة العوام، مرتضی رازی، ص181
- ↑ التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة، محمد کریم خراسانی، ص240
- ↑ فرقه اسماعیلیه، مارشال هاجسن، پاورقی فریدون بدره ای، ص2
- ↑ روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، محمدباقر موسوی خوانساری، ج8، ص64