شراة: تفاوت بین نسخه‌ها

این نام را خوارج عموماً بر خود اطلاق می کنند. <ref> [[البدء و التاریخ]]، [[مطهر مقدسی]]، ج5، ص135 / التنبیه و الرد، [[محمد ملطی شافعی]]، ص47 / [[الحور العین]]، [[نشوان حمیری]]، ص200 / [[الفرق الاسلامیة]]، [[محمود بشبیشی]]، ص41 / [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص355</ref> [[ابوالحسن اشعری]] می نویسد: «سبب آن که ایشان را خوارج می نامند آن است که بر [[امام علی علیه السلام|علی بن ابی طالب علیه السلام]] خروج کردند، و ایشان را [[حروریه]] می نامند به سبب این که در ابتدای امر، در حرورا نزول کردند، و آنان را [[محکّمه]] می نامند چرا که حکمین را انکار کرده و لا حکم الا لله گفتند، و ایشان را شراة [جمع شاری] نام نهاده اند به این جهت که می گویند خود را در طاعة خدا فروخته ایم. [[خوارج]] نام و لقبی را که خوش ندارند [[مارقه]](اشاره به روایت نبوی که در آن یک دسته از مخالفین [[امیرالمؤمنین علیه السلام]]، مارقین دانسته شده اند.) است و منکرند که از دین مروق کرده باشند چنان که تیر از کمان مروق می کند». <ref> [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص206</ref>

[[محمد ملطی شافعی]]، این نام را یک بار بر اصل خوارج اطلاق کرده و بار دیگر می نویسد: «فرقه دهم از خوارج شراة می باشند».<ref> [[التنبیه و الرد علی اهل الاهواء و البدع]]، [[محمد ملطی شافعی]]، ص53</ref>