غرباء: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «از نام های صوفیه در قرن چهارم هجری قمری. <ref> التعرّف لمذهب اهل التصوف، م...» ایجاد کرد)
 
 
(یک نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
از نام های [[صوفیه]] در قرن چهارم هجری قمری. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص12</ref>
+
از نام های [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] در قرن چهارم هجری قمری. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص12</ref>
  
رک: [[صوفیه]].  
+
[[محمد بن ابراهیم کلاباذی]] (م: 380هـ. ق) در کتاب [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، که از قدیمی ترین مآخذ صوفیه به حساب می آید؛ می نویسد: «چون صوفیه از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها «غرباء» می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را «[[سیاحین]]» می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را «[[اهل دیار]]» و «[[شکفتیه]]» می خوانند و اهل شام ایشان را «[[جوعیه]]» نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند... و چون خالی از املاک هستند، «[[فقراء]]» نامیده می شوند. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص11</ref>
  
[[محمد بن ابراهیم کلاباذی]] (م: 380هـ. ق) در کتاب [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، که از قدیمی ترین مآخذ [[صوفیه]] به حساب می آید؛ می نویسد: «چون [[صوفیه]] از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها «[[غرباء]]» می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را «سیاحین» می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را «[[اهل دیار]]» و «[[شکفتیه]]» می خوانند و اهل [[شام]] ایشان را «[[جوعیه]]» نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند... و چون خالی از املاک هستند، «[[فقراء]]» نامیده می شوند. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص11</ref>
+
رک: [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]].  
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۰۴

از نام های صوفیه در قرن چهارم هجری قمری. [۱]

محمد بن ابراهیم کلاباذی (م: 380هـ. ق) در کتاب التعرّف لمذهب اهل التصوف، که از قدیمی ترین مآخذ صوفیه به حساب می آید؛ می نویسد: «چون صوفیه از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها «غرباء» می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را «سیاحین» می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را «اهل دیار» و «شکفتیه» می خوانند و اهل شام ایشان را «جوعیه» نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند... و چون خالی از املاک هستند، «فقراء» نامیده می شوند. [۲]

رک: صوفیه.

پانویس

  1. التعرّف لمذهب اهل التصوف، محمد بن ابراهیم کلاباذی، ص12
  2. التعرّف لمذهب اهل التصوف، محمد بن ابراهیم کلاباذی، ص11