قطری بن فجاة: تفاوت بین نسخه‌ها

ابو نعامه قَطَری بن فجاءة (جعونة) بن مازن بن یزید کنانی مازنی تمیمی، از بزرگان خوارج [[ازارقه]] مي‌باشد. وی که از اهالی [[قطر]] بوده از زمره شجاعان خوارج به حساب آمده است. وی در زمان امارت [[مصعب بن زبیر]] در [[عراق]]، بر وی خروج کرده و به مدت 13 سال با حکومت زبیریان و امویان جنگیده است. قَطَری که در جنگ با کنیه ابو نعامه (نعامه اسم اسب او بوده است) و در مواقع دیگر با کنیه ابومحمد شناخته مي‌شده، در خطابه و شعر هم دست داشته است. سرانجام وی درحالی که خود را به عنوان خلیفه معرفی کرده بود، در سال 78 یا 79 هجری قمری در مقابل لشکریان [[حجاج بن یوسف ثقفی]] شکست خورده و سرش به نزد حجاج برده مي‌شود. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج5، ص200 / [[تاریخ الرسل و الملوک]]، [[ابن جریر طبری]]، ج5، ص389 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج5، ص167</ref>