ابوثور: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز ابوثور» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
 
(۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[ابوثور]] ابراهیم بن خالد کلبی بغدادی، فقیه و مفتی [[عراق]] بوده است. وی که به اباعبدالله نیز مکنی است در سال 170 هجری قمری دیده به جهان گشود. وی ابتدا به رأی خویش اجتهاد می نمود و سپس به [[اصحاب حدیث]] گرایش یافت. رجالیون [[اهل سنت]] وی را توثیق کرده اند. [[ابوثور]] در سال 240 هجری قمری وفات یافت. [[احمد بن حنبل]] در شأن وی گفته: پنجاه سال است که [[ابوثور]] را می شناسم و جز صلاح از وی نشنیده ام. <ref> [[تهذیب الکمال فی اسماء الرجال]]، [[جمال الدین مزی]]، ج2، ص80 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج10، ص76</ref>
+
ابوثور( یا ابو عبدالله)ابراهیم بن خالدبن ابی الیمان کلبی، از فقهای قرن سوم هجری قمری است. وی در سال 170 هجری قمری به دنیا آمده و از محدثان بزرگی همانند [[سفیان بن عیینه]] کسب حدیث کرده است. ابوثور در [[بغداد]] از پیروان [[ابوحنیفه]] فقه آموخت و به هنگام ورود [[شافعی]] به بغداد (195 ه-ق) در زمره شاگردان و ملازمان درس او در آمد. وی مورد احترام فقهای آن روزگار همانند [[احمد بن حنبل]] بوده است. ابوثور توسط رجالیون [[اهل سنت]] توثیق شده است. وی بیشتر به عنوان فقیه شناخته شده و مذهب فقهی مستقلی داشته است. مذهب وی از سویی به شافعی و از سوی دیگر به [[اهل حدیث (اصحاب حدیث)|اهل حدیث]] نزدیک بود. ابوثور علاوه بر آن که یکی از چهار راوی فقه قدیم شافعی (فقه شافعی در بغداد) به شمار می آید، در بسیاری از مسائل با شافعی همراه نبوده است. وی در سال 240 هجری قمری وفات یافته است. <ref> [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]، ج5، ص288 </ref>
 +
 
 +
رک:[[شافعیه]]
  
  
 
==پانويس==
 
==پانويس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۳۵

ابوثور( یا ابو عبدالله)ابراهیم بن خالدبن ابی الیمان کلبی، از فقهای قرن سوم هجری قمری است. وی در سال 170 هجری قمری به دنیا آمده و از محدثان بزرگی همانند سفیان بن عیینه کسب حدیث کرده است. ابوثور در بغداد از پیروان ابوحنیفه فقه آموخت و به هنگام ورود شافعی به بغداد (195 ه-ق) در زمره شاگردان و ملازمان درس او در آمد. وی مورد احترام فقهای آن روزگار همانند احمد بن حنبل بوده است. ابوثور توسط رجالیون اهل سنت توثیق شده است. وی بیشتر به عنوان فقیه شناخته شده و مذهب فقهی مستقلی داشته است. مذهب وی از سویی به شافعی و از سوی دیگر به اهل حدیث نزدیک بود. ابوثور علاوه بر آن که یکی از چهار راوی فقه قدیم شافعی (فقه شافعی در بغداد) به شمار می آید، در بسیاری از مسائل با شافعی همراه نبوده است. وی در سال 240 هجری قمری وفات یافته است. [۱]

رک:شافعیه


پانويس

  1. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج5، ص288