مَدَنیه: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۱:۴۲

از صوفیه، مقابل شاذلیه.

ایشان در الجزایر و تونس گسترش دارند. ^[۱]

دائرة المعارف بزرگ اسلامی می نویسد: «مهمترین طریقه اواخر سده 12 هجری قمری / 18 میلادی در مغرب، دِرقاویه یعنی شاخه مراکشی شاذلیه است که توسط صوفی صاحب تألیفی به نام شیخ عربی درقاوی شکل گرفت. او ابتدا نزد ابوالحسن عمرانی (جمل) سلوک کرد و سپس طریقه ای مبتنی بر زهد و عبادت در کنار کار و کسب همراه با مطالعه آثار تصوف بنا نهاد. محمد ظافر مدنی و نورالدین یشرویی از جمله مریدان درقاوی بودند که با تأسیس طریقه هایی چون مُدَّنیه و یشرویی، شاخه های دِرقاویه را در مصر، موزامبیک، عمان، ترکیه، لبنان و فلسطین گسترش دادند. این طریقه در نیمه دوم سده 13 هجری قمری به شاخه های متعددی از جمله دباغیه، بنانیه و حرّاقیه منشعب گردید. » ^[۲]

آیت الله سید مهدی روحانی به نقل از دائرة المعارف الاسلامیة این فرقه را مقابل شاذلیه معرفی می کند و این مضمون را می توان از عبارت این دائرة المعارف استظهار کرد. این درحالی است که از عبارت تری مینگهام در « الفرق الصوفیة فی الاسلام » برمی آید که این نام، از نام های شاذلیه باشد. مرحوم محمد جواد مشکور مُدَّنیه را از دِرقاویه دانسته و در عین حال آن را نام شاذلیه می داند. ^[۳]

تری مینگهام این فرقه را پیروان محمدحسن بن حمزه مدنی که از شاگردان درقاوی بوده، معرفی می کند وی این فرقه را از زمره فرق دِرقاویه قرار داده و محل حضور ایشان را طرابلس دانسته و مرگ مؤسس این فرقه را 1263هجری قمری ضبط کرده است. ^[۴] برخـلاف آنچه آیت الله سید مهدی روحانی می نویسد، لویی ماسینیون مدنیـه را نـام ابتدایی شاذلیه بـرمی شمـارد. ^[۵]

پانویس

1. ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج6، ص399 و ج13، ص61
2. ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج15، ص473
3. ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج6، ص399 و ج13، ص61 / الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص411 / فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص317
4. ↑ الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص183
5. ↑ دائرة المعارف الاسلامیة، ج15، ص186