کسفیه: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («کسفیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | همان [[منصوریه (از غلاة شیعه همان کسفیه)]]. | + | همان [[منصوریه (از غلاة شیعه همان کسفیه)|منصوریه]]. |
| − | + | ایشان پیروان [[ابومنصور عجلی]] می باشند. وی معاصر [[امام باقر]] (علیه السلام) بوده است. وی مدعی بوده است که همان پاره ابری (کسف) است که خداوند فرموده «و ان یروا کسفاً من السماء ساقطاً یقولوا سحاب مرکوم» (سوره طور، آیه44) و به این جهت پیروان او را « کسفیه » نامیده اند. | |
| − | + | ابومنصور از اهالی [[کوفه]]، به شمار می آمده، خواندن و نوشتن نمی دانسته و علاوه بر آن که ادعای نبوت داشته، مدعی بوده است که خداوند وی را به آسمان برده و به زبان سریانی وی را پسر خود خوانده است. پس از وفات امام باقر (علیه السلام)، وی ابتدا ادعا می کند که آن حضرت امر امامت را به وی سپرده و سپس ادعای نبوت می کند. ابومنصور پیروان خود را به خفه کردن مخالفین خود فرمان داده است. ابومنصور در زمان [[هشام بن عبدالملک]] کشته شده است. پس از وی حسین پسر ابومنصور نیز ادعای نبوت کرده و به دست مهدی خلیفه عباسی کشته شده است. بنا به نقل [[کشّی]]، [[امام صادق علیه السلام]] سه بار وی را لعن کرده است. <ref> [[اختیار معرفة الرجال]]، [[کشّی]]، ص196 / [[فرق الشیعة]]، [[حسن بن موسی نوبختی]]، ص38 / [[فرهنگ فِرَق اسلامی]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص428</ref> | |
| + | |||
| + | رک: [[منصوریه (از غلاة شیعه همان کسفیه)|منصوریه]]. <ref> [[خاندان نوبختی]]، [[عباس اقبال]]، ص261 / [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج3، ص120</ref> | ||
| − | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۲۶
همان منصوریه.
ایشان پیروان ابومنصور عجلی می باشند. وی معاصر امام باقر (علیه السلام) بوده است. وی مدعی بوده است که همان پاره ابری (کسف) است که خداوند فرموده «و ان یروا کسفاً من السماء ساقطاً یقولوا سحاب مرکوم» (سوره طور، آیه44) و به این جهت پیروان او را « کسفیه » نامیده اند.
ابومنصور از اهالی کوفه، به شمار می آمده، خواندن و نوشتن نمی دانسته و علاوه بر آن که ادعای نبوت داشته، مدعی بوده است که خداوند وی را به آسمان برده و به زبان سریانی وی را پسر خود خوانده است. پس از وفات امام باقر (علیه السلام)، وی ابتدا ادعا می کند که آن حضرت امر امامت را به وی سپرده و سپس ادعای نبوت می کند. ابومنصور پیروان خود را به خفه کردن مخالفین خود فرمان داده است. ابومنصور در زمان هشام بن عبدالملک کشته شده است. پس از وی حسین پسر ابومنصور نیز ادعای نبوت کرده و به دست مهدی خلیفه عباسی کشته شده است. بنا به نقل کشّی، امام صادق علیه السلام سه بار وی را لعن کرده است. [۱]
پانویس
- ↑ اختیار معرفة الرجال، کشّی، ص196 / فرق الشیعة، حسن بن موسی نوبختی، ص38 / فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص428
- ↑ خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص261 / الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج3، ص120
