غرباء: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («غرباء» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | از نام های [[صوفیه]] در قرن چهارم هجری قمری. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص12</ref> | + | از نام های [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] در قرن چهارم هجری قمری. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص12</ref> |
| − | + | [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]] (م: 380هـ. ق) در کتاب [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، که از قدیمی ترین مآخذ صوفیه به حساب می آید؛ می نویسد: «چون صوفیه از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها «غرباء» می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را «[[سیاحین]]» می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را «[[اهل دیار]]» و «[[شکفتیه]]» می خوانند و اهل شام ایشان را «[[جوعیه]]» نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند... و چون خالی از املاک هستند، «[[فقراء]]» نامیده می شوند. <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص11</ref> | |
| − | [[ | + | رک: [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۰۴
از نام های صوفیه در قرن چهارم هجری قمری. [۱]
محمد بن ابراهیم کلاباذی (م: 380هـ. ق) در کتاب التعرّف لمذهب اهل التصوف، که از قدیمی ترین مآخذ صوفیه به حساب می آید؛ می نویسد: «چون صوفیه از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها «غرباء» می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را «سیاحین» می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را «اهل دیار» و «شکفتیه» می خوانند و اهل شام ایشان را «جوعیه» نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند... و چون خالی از املاک هستند، «فقراء» نامیده می شوند. [۲]
رک: صوفیه.
