عبدالله بن محمد بن سعید بن کُلّاب قطّان بصری

ابن کلّاب (بر وزن طُلّاب)از متکلمین بزرگ بصره در عصر مأمون عباسی (م: 218هـ. ق)، و از بزرگان نابته حشویه است. وی علیه معتزله تلاش وسیعی را به خرج داده است.وی که از جمله شاگردانش می توان به داوود بن علی بن خلف ظاهری و حارث محاسبی اشاره کرد، دارای عقایدی است که بسیاری آن را برگرفته از عقاید نصرانیت دانسته اند. احمد بن حنبل (م: 241هـ. ق) با وی به مخالفت برخاسته و به شدت عقاید وی را طرد کرده است.از تاریخ مرگ وی اطلاعی در دست نیست، لکن آنچه مسلم است آن است که وی قبل از 240 هجری قمری در قید حیات بوده است. وی را می توان از جمله تدوین کنندگان اولیه عقاید کلامی سلفی دانست که بعد ها توسط ابوالحسن اشعری کمال یافته است، چنان که محمد بن احمد ذهبی می گوید اکثر شاگردان ابن کلّاب به ابوالحسن اشعری ملحق گردیدند.