حسنیه (از زیدیه)

از زیدیه.

ایشان پیروان حسن بن زید می باشند.

محمد جواد مشکور به نقل از ابوالحسن اشعری در مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین به این فرقه اشاره کرده درحالی که اشعری در بیان قیام های زیدیه، از قیام حسن بن زید بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیهماالسلام) در طبرستان در سال 250 هجری قمری یاد کرده ولی از فرقه ای با عنوان حسنیه ذکری به میان نیاورده است. و این درحالی است که ابن جریر طبری قیام مذکور را به صورت مفصل شرح کرده و رهبر آن را حسن بن زید بن محمد بن اسماعیل بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب (علیهماالسلام) معرفی نموده است. البته این مطلب منافاتی با کلام اشعری ندارد چرا که حذف افرادی از میانه سلسله سند مرسوم بوده است.

حسن بن زید در سال 250 هجری قمری مقیم ری بود و به دعوت مردم طبرستان به آنجا رفته و با همکاری مردم طبرستان و به فرماندهی محمد بن رستم و جعفر بن رستم قیام کرده و عامل آنجا، سلیمان بن عبدالله بن طاهر را شکست داد و بعد از جنگ های بسیار بر مازندران و گرگان مستولی گشت. وی در سال 270 هجری قمری وفات یافت و برادرش محمد بن زید جانشین وی گردید. او را به جود و سخاوت و تقوای الهی ستوده اند.

در کلام اشعری، حسین بن علی (علیه السلام) و در کلام ابن جریر طبری حسن بن علی (علیه السلام) ذکر شده است.