افطحیه

همان فطحیه.

از امامیه.

ایشان پس از وفات امام صادق علیه السلام قائل به امامت عبدالله افطح شدند.

در بیان الادیان این فرقه از مجبّره برشمرده شده، در حالی که افطحیه که بیشتر با نام فطحیه معروف می باشند و از فرقه های امامیه محسوب می شوند، جز در امامت عبدالله افطح تفاوتی با امامیه ندارند و لذا به نظر می رسد، فرقه افطحیه ای که از مجبره دانسته شده غیر از افطحیه ای است که از امامیه می باشند.

در چاپ های جدید بیان الادیان، افطحیه از زمره مجبره به حساب نیامده است. ابوالقاسم بلخی مجبره را 6 فرقه برشمرده که عبارتند از: جَهمیه، بطحیه (که احتمالاً نام فطحیه مصحف همین نام است)، نجاریه، ضراریه، صحابیه و ناصریه.

دائرة المعارف تشیع نام دیگر ایشان را فطحیه ضبط کرده و می نویسد: « افطحیه یا فطحیه، جمعی هستند که به امامت عبدالله بن جعفر الصادق (علیه السلام) اعتقاد داشتند. وی ملقب به افطح بود و برادر اسماعیل و امام موسی کاظم (علیه السلام) است. ایشان معتقدند که این عبدالله بود که پدرش را غسل داد، کفن کرد و بر وی نماز گزارد و چون غسل و کفن و دفن و نماز امام بر غیر امام جایز نیست، پس عبدالله امام بوده است. این ها معتقدند که گرچه عبدالله درگذشت اما رجعت خواهد کرد، ولی برخی از آنان پس از عبدالله چون وی فرزندی نداشت به امامت موسی بن جعفر (علیهماالسلام) گرایش پیدا کردند. بعضی نوشته اند که اینان پیروان عبدالله بن عماءاند و یا گفته اند پیروان عبدالله بن فطیح کوفی هستند. »

رک: فطحیه.