حُسینیه (از خوارج): تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز (Admin صفحهٔ حُسینیه (از خوراج) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به حُسینیه (از خوارج) منتقل کرد) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
صنفی از [[خوارج]]. | صنفی از [[خوارج]]. | ||
| − | ایشان پیروان مردی به نام ابوالحسین می باشند. وی بلاد اسلام را همانند بلاد کفر، بلاد حرب می دانست ولی معتقد بود نمی توان علیه کسانی که در دارالحرب ساکن هستند اقدامی کرد مگر پس از امتحان کردن ایشان. این گروه ارجاء را تنها در موافقین خود قبول دارند (به این معنی که با موافقین خود مدارا می کنند چنانکه [[مرجئه]] چنین رفتاری را با مرتکبین گناه می کنند. ولی مخالفین خود را به صرف ارتکاب کبائر مشرک به حساب می آورند. ) و مخالفین خود را به سبب ارتکاب کبائر، مشرک و | + | ایشان پیروان مردی به نام ابوالحسین می باشند. وی بلاد اسلام را همانند بلاد کفر، بلاد حرب می دانست ولی معتقد بود نمی توان علیه کسانی که در دارالحرب ساکن هستند اقدامی کرد مگر پس از امتحان کردن ایشان. این گروه ارجاء را تنها در موافقین خود قبول دارند (به این معنی که با موافقین خود مدارا می کنند چنانکه [[مرجئه]] چنین رفتاری را با مرتکبین گناه می کنند. ولی مخالفین خود را به صرف ارتکاب کبائر مشرک به حساب می آورند. ) و مخالفین خود را به سبب ارتکاب کبائر، مشرک و کافر می دانند. <ref> [[مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین]]، [[ابوالحسن اشعری]]، ج1، ص198</ref> |
[[عبدالمنعم حفنی]] ایشان را از [[مرجئه]] به حساب آورده است. <ref> [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص312</ref> | [[عبدالمنعم حفنی]] ایشان را از [[مرجئه]] به حساب آورده است. <ref> [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص312</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۷
صنفی از خوارج.
ایشان پیروان مردی به نام ابوالحسین می باشند. وی بلاد اسلام را همانند بلاد کفر، بلاد حرب می دانست ولی معتقد بود نمی توان علیه کسانی که در دارالحرب ساکن هستند اقدامی کرد مگر پس از امتحان کردن ایشان. این گروه ارجاء را تنها در موافقین خود قبول دارند (به این معنی که با موافقین خود مدارا می کنند چنانکه مرجئه چنین رفتاری را با مرتکبین گناه می کنند. ولی مخالفین خود را به صرف ارتکاب کبائر مشرک به حساب می آورند. ) و مخالفین خود را به سبب ارتکاب کبائر، مشرک و کافر می دانند. [۱]
عبدالمنعم حفنی ایشان را از مرجئه به حساب آورده است. [۲]
