بکریه (از صوفیه خلوتیه و فرع شاذلیه)

از صوفیه.

ایشان منسوب به ابوبکر (خلیفه اول) می باشند.

لویی ماسینیون اسم دیگر ایشان را صدّیقیه دانسته است.

عبدالمنعم حفنی در موسوعة الصوفیة ضمن اشاره به فرقه بکریه، می نویسد: « بکریه طریقتی از خلوتیه و فرعی از شاذلیه است که منسوب به ابوبکر صدیق می باشد. و بکریه همچنین طریقتی از طرق دراویش است که منسوب به ابوبکر وفایی می باشند. »

در این عبارت ظاهراً اشتباهی صورت گرفته است. چرا که به گفته ماسینیون بکریه همان صدیقیه منسوب به ابوبکر خلیفه اول می باشد و آن را ابن عطاءالله در قرن سیزدهم میلادی تأسیس کرده است در حالی که فوت ابوبکر وفایی در 902 هجری قمری و 1496 میلادی یعنی در قرن پانزدهم میلادی واقع شده است. و لذاست که فرقه ای که منسوب به ابوبکر وفایی است (بکریه) و از فرق شاذلیه می باشد با فرقه ای که به خلیفه اول منسوب شده است، متحد نیست. ماسینیون این طریقت را «اسناد موضوع» برمی شمارد، که به معنای آن است که بعدها جعل گردید و انتساب آن به ابوبکر ساختگی است.