لاعنیه
از غلاة. [۱]
ایـشـان عثـمـان، طـلحــه، زبـیـر، عایشه، معاویة بن ابی سفیان 3 و ابوموسی اشعری را لعن می کنند [۲]. تلبیس ابلیس این فرقه را از روافض برشمرده است. [۳] این فرقه با فرقه سابق یکی است.
قرطبی در الجامع لاحکام القرآن، صراحتاً این اعتقاد را به « لاعنه یا لاعنیه » نسبت می دهد. این سخن بهترین دلیل بر آن است که این دو نام، از آنِ یک فرقه است. [۴]
شایان ذکر است بنا به گفته عباس اقبال در خاندان نوبختی در عصر خلافت علی بن ابی طالب علیهماالسلام، کسانی بوده اند که ابوبکر و عمر را سبّ می کردند و از جمله ایشان ابوالسوداء بوده است. [۵]
در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است: « لاعنیه لعنت کنند ابوبکر صدیق را و عمر بن خطاب را و عثمان بن عفان را و زبیر را و عائشه (رض) را و گویند لعنت بر ایشان ثواب است به جهت آن که ایشان نگذاشتند که نور ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام ظاهر گردد، لاجرم عالم تاریک بماند و راه راست گم شد و از شومی ایشان حق به مستحق نرسید و به ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام اقرار نکردند و خلافت را به وی نگذاشتند». [۶]
پانویس
- ↑ خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص262
- ↑ المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص346
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص42
- ↑ الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج4، ص163
- ↑ خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص257
- ↑ هفتاد و سه ملت، ص64
