عمران بن حطان

ابوسماک عمران بن حطان بن ظبیان سدوسی شیبانی وائلی بصری، از تابعین قرن اول هجری قمری است. وی که از شعرا نیز به حساب آمده، در ابتدا از رجال حدیث اهل سنت بوده و از عایشه و ابن عباس نقل حدیث کرده است ولی گویا به واسطه ازدواج با زنی از خوارج، به این فرقه گرائیده است. تراجم نویسان اهل سنت وی را در نقل حدیث، توثیق کرده اند. عمران بن حطان توسط حجاج بن یوسف مورد تعقیب قرار گرفته و لذا از شام گریخته است. پس از آن مورد تعقیب عبدالملک بن مروان واقع شده و به عمان گریخته است. گویا وی که ابتدا از صفریه خوارج بوده، در آخر عمر و در عمان، به فرقه اِباضیه گرویده و بر همین مسلک و نزد اِباضیه در سال 84 هجری قمری وفات یافته است. عمران ظاهراً به واسطه پیری و ناتوانی از جنگ، از قعده بوده و تنها با شعر و کلام به خوارج یاری مي‌رسانده است. مراجع اِباضیه، وی را از خود به حساب آورده و سابقه صفری بودن او را نفی مي‌کنند.