محمد بن یوسف گیسودراز
از دایره المعارف فرق اسلامی
سید محمد بن یوسف گیسودراز از عرفای قرن هشتم و نهم هجری قمری است. وی که از مشایخ بزرگ سلسله چَشتیه به حساب مي‌آید در 721 هجری قمری به دنیا آمده است. او اصالتاً اهل هرات بوده و از فرزندان امام صادق علیه السلام برشمرده شده است. پدر گیسودراز از مریدان نظام الدین اولیاء بوده و گیسودراز سال ها خدمت وی را می کرده و بعدها جانشین او می شود. در هنگام حمله تیمور به هند وی از هرات رفته و در شهرهای متعددی سکونت می گزیند و در نهایت در گلبرگه اقامت گزیده و مورد عنایت فیروز شاه بهمنی قرار می گیرد. وی در همین شهر در سال 825 هجری قمری وفات یافته است. گیسودراز در تصوف دارای مشرب خاصی بوده و هم عین القضاة همدانی و هم ابن عربی را مورد انتقاد قرار داده است. وی اصول صوفیه چَشتیه را تفسیر و شرح کرده است. [۱]
پانويس
- ↑ دائرة المعارف فارسی، غلامحسین مصاحب، ج2، ص2445
