نجرانیه

از خوارج.

ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب، نجرانیه را به فتح نون، فتح جیم مشدد ضبط کرده است.

محمد ملطی شافعی در التنبیه و الرد عبارتی دارد که تا حدودی مغلق است لکن می توان آن را چنین تبیین نمود: «گروهی از خوارج، نجرانیه هستند که درباره زنی به نام ام نجران اختـلاف کردند. ایـن زن در بصره با مـردی از قوم خـود ازدواج کرده و سپس وی را تخفیف کرده (رهـا کرده، اختـلاف پیـدا کرده) با مـردی از اصحاب خود (ظاهراً یعنی خوارج) به صورت مخفی ازدواج نمود. (به نزد خوارج رفت و آنجا با یکی از ایشـان ازدواج کرد) بعـد از آن همسـر اول مطلع شده او را نـزد خوارج یافت و او را نزد خویش بـرد. پس خوارج درباره این زن اختلاف کردند برخی کار او را زشت دانستند و بـرخی آن را تأیید کردند و گـروه اول، گـروه دوم را تکفیر نمودند. گـروهی که به کمک ام نجـران برخـاسته بودند نجرانیه نامیده شدند.»