ناصبه

همان نواصب.

از خوارج.

محمود بشبيشي در الفرق الاسلامية مي نويسد: « خوارج داراي اسامي هستند که از جمله آن ها است: محکمه اولی (چرا که ايشان اولين گروهي هستند که بر سيدنا علی(ع) خروج کردند)، شراة (چرا که مي گويند ما خودمان را براي دين خدا فروخته ايم يا آن که مي گويند آخرت را به دنيا خريده ايم)، ناصبه (چرا که سيدنا علي(عليه السلام) را دشنام مي گويند) و حروریه (چرا که ايشان اولين بار در حروراء تجمع نمودند).»

روشن است که وي اين نام را از اسامي خوارج دانسته است. مرحوم شيخ مفيد در الفصول المختارة مي نويسد: «قول ناصبه اين است که ايمان اميرالمؤمنين (عليه السلام) ، بر گونه معرفت واقع نشده است بلکه بر وجه تقليد و تلقين بوده است چرا که اميرالمؤمنين (عليه السلام) در وقت ايمان آوردن هفت ساله بوده و مکلف نبوده است. و کسي که چنين منزلتي دارد مستحق مدح نيست و به وسيلـه اين ايمـان ثـواب به دست نمي آورد.»

حافظ رجب برسي در اصطلاحي منحصر به فرد مي نويسد نواصب کساني هستند که با زيد بن علي جنگيدند که در نزد ايشان سنی جوانمرد نيست مگر اين که علي (عليه السلام) را دشمن بدارد.