زید بن حسن بن علی بن ابی طالب علیهم السلام

ابوالحسین زید بن حسن بن علی بن ابی طالب، از بزرگان بنی هاشم است. وی همراه با سیدالشهد علیه السلام به کربلا نرفته و پس از شهادت امام حسین (علیه السلام)، به واسطه آن که خواهرش همسر عبدالله بن زبیر بوده با وی بیعت مي‌نماید. پس از قتل عبدالله بن زبیر همراه با خواهرش به مدینه رفته و آنجا مقیم مي‌شود. وی را جلیل القدر و کریم برشمرده اند. گویا سلیمان بن عبدالملک وی را از دریافت صدقات رسول الله برکنار نموده و عمر بن عبدالعزیز مجدداً وی را به این سمت منسوب مي‌نماید. وی ادعای امامت نداشته و کسی نیز چنین ادعایی درباره او ننموده است، چرا که امامیه امامت را به نص مي‌دانند که در ذریه امام حسن علیه السلام چنین امری وجود ندارد و زیدیه نیز کسی را امام برمی شمارند که جهاد کرده و قیام نماید درحالی که زید بن حسن با بنی امیه در ستیز نبوده و با ایشان به مسالمت روزگار مي‌گذارنیده است. سیدة نفسیه که در مصر بسیار مورد احترام است و قبرش مزار مردم مصر مي‌باشد، دختر زید بن حسن بوده است. زید در سال 120 هجری قمری در حالی که 90 یا 95 و یا 100 سال داشته در راه مکه به مدینه وفات یافته است.