اصحاب عبدالصمد

(یا: صمدیه

عدّه ای از متدینین عوام که در اجرای امور دینی سخت گیر بودند.

ابن جوزی آورده است: «در سال 447هجری قمری زورقی (بلم کوچک) رسید که در آن برای بساسیری شراب حمل می کردند. ابن سکره هاشمی و جماعتی از اصحاب عبدالصمد آن را شکستند. و در سال 450هجری قمری این گروه، اهل ذمه بغداد را الزام کردند که لباسشان با لباس مسلمین تفاوت داشته باشد». «در سال 478هجری قمری، توقیعی توسط المقتدی بالله صادر شد که متضمن امر به معروف و نهی از منکر بود و از جمله این دستورات این بود که والی هر محله ملزم شده بود از صمدیه جلوگیری کند».

ابن عقیل که یکی از علمای معتدل حنابله است، می گوید: «در زمان ابویوسف اهل قرآن زیاد شدند؛ چنان که منکرین اکرام اصحاب عبدالصمد نیز زیاد گردیدند».

ظاهراً این گروه، از جمله حنابله بوده و شباهت بسیاری با بَربَهاریه دارند.