محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق

محمد بن اسماعیل بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب، هفتمین امام اسماعیلیه است. وی که فرزند ارشد پدرش بوده هنگام مرگ پدرش 26سال داشته است. محمد در سال 148 هجری قمری در حالی که اکثر شیعیان، امامت امام کاظم علیه السلام را پذیرفته بودند از مدینه به کوفه رفته و مخفی مي‌شود و به همین سبب به «مکتوم» اشتهار مي‌یابد. محمد سرانجام اندکی پس از سال 179 هجری قمری در خوزستان در حالی که در میان مریدانش ـ مبارکیه ـ بوده است، وفات مي‌کند.

وی سال ها با نام مستعار میمون در بلاد مختلف مي‌زیسته است دوره «ستر» که در تاریخ اسماعیلیه تا ظهور دولت فاطمیه امتداد یافته است، از دوره خفاء محمد آغاز شده است.